12 en 13 juni 2011

Zondag:
Pinksteren is niet het meest rustige weekend wat je uit kunt kiezen om naar de Ring te gaan, maar met twee dagen met lange openingstijden kon ik het toch niet laten om die kant op te rijden. Op zaterdagavond werd wat regen voorspeld en aangezien ik weinig zin had om de tent in de regen op te zetten had ik me bedacht om zondagochtend vroeg te vertrekken. De weg was leeg dus was ik snel op de camping waar ik een bak koffie naar binnen heb gewerkt. De camping was stampvol dus de tent opzetten had ik tot de avond uitgesteld. Onderweg in Adenau had ik al wat leuk speelgoed voor me bij het verkeerslicht staan.

26 mei was ik op Spa geweest en had daar voor het eerst met de Kuhmo semi-slicks gereden. Na het rijden hadden we nog wat staan kletsen en daarna de auto op de kar gezet. Nu is mijn kar van mooi antislipprofiel voorzien, maar dat heeft ook zijn keerzijde: ondanks dat de banden lauw waren, stonden er toch fikse afdrukken in de band. Ik had het wel een beetje verwacht, maar nooit zo erg. Zoals op de foto te zien is, zitten de afdrukken nu nog in het rubber wat ik op heb gepikt naast de ideale lijn op Spa.

Dit is uiteraard niet iets wat je iedere keer moet hebben en aangezien ik er pas kort  voor vertrek naar de Ring achter kwam, ben ik aan de hobby geslagen en heb de kar op de plaats van de wielen voorzien van vier stukjes traanplaat.

Rond half tien was het tijd voor een rustig eerste rondje. Helaas kwam het niet eens zover omdat de baan dicht was toen ik eenmaal boven was. Hopelijk zou dit geen voorbode zijn voor dit weekend. Na enige tijd konden we gelukkig toch weer wat rondes maken waarbij het opviel dat het opgepikte rubber de grip niet echt ten goede kwam. Een groot deel van het loopvlak zat vol met die rotzooi waardoor de auto daar als het ware in de bochten overheen rolde. Na verloop van tijd verloor ik gelukkig het nodige rubber. Met name richting Schwedenkreuz leek het alsof iemand met stenen in mijn wielkasten stond te gooien. Ik kon de stukken rubber in mijn achteruitkijkspiegel zien vliegen. Van Joost (Clio RS) had ik ook al begrepen dat het verliezen van dat rubber een kwestie van tijd is.

Voor ik het door had was het tijd om wat te eten. In gezelschap van Peter en Bart Eykens een salade gegeten met het idee om daarna weer lekker wat rondes te gaan rijden. Langzaam maar zeker verloor ik meer rubber en kreeg ik meer grip en daarmee ook meer zelfvertrouwen in de auto. Helaas werd de pret weer bedorven door een baansluiting van ruim 2 uur. Men doet nog wel eens moeilijk over spoiler dus ik ga er vanuit dat ook onderstaande Audi met klimrek de baan niet op mocht. Hoe verzin je het om daarmee op de openbare weg te gaan rijden? Marius Graff van Highspeedfotos.de wist me nog mooi vast te leggen in Schwalbenschwanz.

Tijdens de baansluitingen is het vinden van een parkeerplaatsje in de buurt van de ingang Breidscheid meestal wel een uitdaging. Soms heb je geluk en kun je met wat creativiteit toch weer mooi twee auto's kwijt. Ondertussen was het heerlijk toeven in het zonnetje op het volle terras.

Inmiddels liep het al weer tegen het einde van de dag dus ik was dan ook blij dat de baan rond 17.30u toch nog open ging. Helaas was het feest na een halve ronde alweer over. Ditmaal had ik geluk want toen ik vlakbij de parkeerplaats was ging hij toch weer open en zodoende kon ik direct weer doorrijden. De elfde en laatste ronde van dag was de fijnste: de rotzooi was van de banden en ik had weer wat vertrouwen in de grip van de wagen gekregen. Ik had al direct zin in maandag. Ruim voor 19u ging de baan dicht waarna we verzameld hebben op de vaste stalplaats van de ambulances. Aviano had wederom een lekkere schnitzel voor ons klaar staan. Eenmaal op de caming nog een paar biertjes gedronken om het daarna al relatief vroeg voor gezien te houden.

Maandag:
Om 5.30u werd ik wakker. Voordat ik mijn ogen open kon doen was ik al chagerijnig want ik hoorde regen op de tent. Snel weer omgedraaid en verder geslapen. Gelukkig leek het qua hoeveelheid regen mee te vallen en tijdens het ontbijt met o.a. Yorick en Denis werd het zelfs helemaal droog. Nu maar duimen dat het zo zou blijven. Mijn 205 is extreem zuinig op de Ring (1:7,5), maar soms moet er toch wat benzine in. Mits het rustig is bij de ED in Leimbach gooi ik hem daar altijd vol.

De goede laatste ronde heb ik de volgende dag direct voortgezet. In tegenstelling tot gisteren was het heerlijk rustig op de baan en in no-time was ik vijf rondes verder. Het was zo rustig dat zelfs het mobiele poortje op het rechte stuk niet noodzakelijk was. Met kleine stapjes heb ik de bochtsnelheid verhoogd. Na ca 1.000 rondjes met een 205 GTi op straatbanden rem je blindelings op dezelfde punten en ga je met dezelfde snelheid de bochten in. Met de semi's hield ik echter iedere keer bij het uitkomen van de bocht enkele meters over tot de kerbstone. De oorzaak zit hem natuurlijk in de extra grip die de semi-slicks hebben. Ik had moeite om af te stappen van die standaard instuursnelheden, maar langzaam maar zeker ging ik harder de bochten in en eerder op het gas. Na 5 rondes de spullen nog even gecontroleerd, maar alles bleek gelukkig in orde waarna Marco 1,5 ronde met twee vingers in zijn neus achter me heeft gereden. We hebben zelfs nog een halve ronde treintje gereden: ondergetekende als trage slak voorop met daarachter Marco in de Golf 1 en Yorick in de BMW 328. Ondanks dat het voor hen niet zo rap gaat was het wel leuk om het schouwspel in de spiegels te zien.

Ik had mijn Fuju fototoestel meegenomen, maar helaas bleken de batterijen overleden dus heb ik met het met de simpele Canon Ixus moeten doen bij Hatzenbach. Heb o.a. toch nog twee "bekende" Nederlanders vastgelegd waar ik net daarvoor mee in een treintje had gereden. Enig verschil qua lijn is er overigens wel.

Met die simpele camera ben je snel uitgefotografeerd dus ik ben  weer in de auto gestapt om wat rondes te gaan rijden. In de derde ronde van die serie liep ik in de Fuchsrohre in op een Porsche 964 RS. Na Adenauer Forst schiet zo'n apparaat uiteraard bij me weg, maar even verderop zat ik toch weer achter hem. Op het rechte stukje richting Wehrseifen knipperde hij naar rechts waarna ik nog wat gas bijgaf. Helaas bedacht hij zich en stuurde hij naar links om zodoende goed in te kunnen sturen voor Wehrseifen. Aangezien ik al voor 25% naast hem zat, kon ik kiezen tussen het gras of een 964 RS rechtsvoor tegen de 205. Uiteindelijk gekozen voor het gras, maar da's best spannend: met 130 km/u ging ik met de twee linker wielen het gras in. De vangrail staat daar op een meter of twee dus het was zaak om weer de baan op te gaan. Zo rustig mogelijk de baan opgestuurd, maar met 130 km/u nadert Wehrseifen vrij snel. Licht gas lossend en remmend ging ik de baan op, maar de achterkant had wat moeite om netje te volgen en kwispelde er stevig op los. Gelukkig wist ik hem op te vangen en mijn weg te vervolgen, maar ik had me eigenlijk al neergelegd bij een vangrailthouché. Met het hart in de keel ben ik doorgereden en de 964 RS net voor de Lauda-curve toch nog gepasseerd. Het moge duidelijk wezen dat deze mijnheer mij op Kesselchen niet voorbij is gekomen. Onderstaande haarscherpe foto van ondergetekend is gemaakt door Marius van highspeedfotos.de waarvoor dank!

Zo nu en dan moet de innerlijke mens ook verzorgd worden en ook vandaag werd Hannes daarvoor het adres. Ditmaal schoof Denis aan waarbij mijn keuze vandaag op de bratwurst met bratkartoffeln was gevallen. Tegenover Hannes stonden een aantal vieze mannen. Waarschijnlijk is het toch leuk om je zo vies te maken in de blubber.

Denis zou wat rondes meerijden in de 205 nadat ik de 205 vol had gegooid in Adenau. Helaas was zowel de 98 als 102 octaan op en mijn motortje heeft dat toch echt nodig. Denis dus maar vastgegespt en met de laatste liters in rap tempo over de baan naar het tankstation bij start-finish gereden. Denis merkte bij de eerste serieuze bocht (Steilstreckecurve) al op dat de 205 veel meer grip heeft als voorheen. Gelukkig hadden ze boven nog wel de benodigde brandstof dus we konden er weer 15 rondes tegenaan. In de Karusell werd echter met een olievlag gezwaaid en dit werd tot Hohe Acht herhaald. Het was een aardige puinhoop met o.a. een Lotus en een motor in de vangrail. Het was ons al duidelijk dat dit een lange baansluiting zou worden. Rustig het rondje afgemaakt en daarna richting Breidscheid gereden. Daar naartoe rijdend zagen we de blauwe brede Sirocco op een aanhanger staan. Zoals op onderstaande webcamshot te zien is, bleek deze auto waarschijnlijk de veroorzaker van het oliespoor. De auto werd met ambulance en al terug gehaald van de openbare weg en de politie kwam er ook aan te pas.

Nadat ik van Marloes vernomen had dat de A61 vrij was van files, heb ik besloten om de 205 toch maar op de aanhanger te zetten en huiswaarts te keren. Op de camping de tent nog even opgevouwen en Christoph, Viktoria, Christina, Marco en Yorick nog even gedag gezegd waarna de terugreis begon. Gelukkig was het wederom rustig waardoor de combinatie al redelijk bijtijds bij mij in de straat stond. Stiekem sjouw je toch een hele berg spullen mee op zo'n weekend.

Al met al een heerlijk weekend met prachtig door weer waarbij de semi-slicks een verademing zijn ten opzichte van de oude straatbanden die ik eronder had liggen. Over twee weken gaat de X5 weer Ringwaarts om naar de 24u van de Ring te kijken.