16 januari 2011

Zoals in dit mini-verslag van gisteren te lezen was, had ik de jaarkaart gisteren al gehaald aangezien ik weinig zin had om vandaag meer dan een uur in een rij te staan voor de jaarkaart. Ook zaterdag ging dat tergend langzaam: alle gegevens werden opnieuw ingevoerd door een langzame 2-vinger-typend persoon. Per persoon is met tussen de 5 en 10 minuten bezig….

Het weer onderweg beloofde veel goeds: op een compleet lege A61 had ik de zonnebril nodig in verband met de extreem lage zonnestand. Rond 10u in Breidscheid gearriveerd om daar de 205 van de aanhanger te halen. De 205 laat ik daarna altijd even stationair draaien terwijl ik de spanbanden opruim, kar op zijn plek zet, race-schoentjes aantrek etc. Uiteraard de kap even open getrokken om wat olie te peilen. Tot mijn verbazing zag ik wat opgedroogde koelvloeistof (stond tot voor kort in een stalling waar het vriest dus vandaar koelvloeistof) op het kleppendeksel en een licht rookpluimpje van het uitlaatspruitstuk omhoog kringelen. Aangezien daar een ontluchtingsnippel boven zit dacht ik die even heel behoedzaam aan te draaien.

Waar ik al bang voor was gebeurde: hij brak af. Heb nog even getracht om de rest eruit te halen, zodat ik er een boutje in zou kunnen draaien, maar dat lukte niet. Reparatie stelt niks voor mits in bezit van het juiste gereeschap maar dat gereedschap (bv een boormachine en een draadtapper) had ik helaas niet bij me. Ik heb de 205 dus weer onverrichter zake op de ambulance gezet. Vervelend, maar beter op de parking dan op de Ring en beter bij aanwezigheid van een auto-ambulance dan in het geval je met de racer over de weg terug naar huis zou moeten. Al met al mag ik nog niet klagen want de laatste keer pech dateerde uit april 2004 toen ik een kapotte bobine had. Da’s inmiddels bijna 7 jaar geleden dus de 205 is toch echt wel een betrouwbare Ringauto gebleken. Ik heb de ambulance met daarop de 205 bij Hannes geparkeerd om de dag te vervolgen met de 530d.

Nadat ik Denis’ mooie 206 RC had bekeken ben ik met Denis op de passagiersstoel wat rondes met de 530d gaan doen. Op sommige plekken zaten nog vochtige stukken op de baan wat het wel verraderlijk maakte. Een Porsche-bestuurder schreef daardoor zijn 968 CS af op Kesselchen. De baan droogde aardig op en in de middag was hij op een enkel plekje na helemaal droog. Baansluitingen waren er niet en ook andere schadegevallen heb ik niet gezien. Kortom: zo zou het altijd moeten zijn!

Het unieke van vandaag was natuurlijk de koppeling van het F1-circuit aan de Nordschleife. Het is echt heel vreemd om de F1-baan de eerste keer op te rijden: het is alsof je van een 2-strookssnelweg in één keer op een 6-strookssnelweg komt. De hairpin aan het einde van het rechte stuk en de bochtencombinatie daarna (Mercedes-arena) zijn wel heeeeel langzaam. Door de breedte heb je af en toe het idee dat je verdwaalt op de baan. Er zijn zoveel lijnen mogelijk door die enorme breedte. Ook de route terug naar de NS is uniek: je gaat over diverse verkantingen door een blinde bocht en in één keer zit je weer op dat smalle baantje. Als bewijs dat ik met de familie-wagen op het F1-circuit was heb ik toch nog even een on-board foto gemaakt.

Normaal kom ik boven niet vaak op de parkeerplaats, maar omdat het zo rustig was, hebben we vandaag toch maar een rondje gewandeld. Zoals verwacht stond er een aardige rij met jaarkaartkopers. Hij varieerde van de lengte op onderstaande foto tot het dubbele. Dat duurde dus wel even voordat je daar in het bezit was van een jaarkaart.

Uiteraard was er weer allerlei mooi spul te vinden op de parkeerplaats.

stevig bespoilerde Mini

slpinternieuw ogende GT3-RS

Een Focus RS500, ook geen dagelijkse kost in Nederland

Toch blijft zoiets ook prachtig (en kostbaar)

Rust op de parkeerplaats

Vet Corvette-neusje!

Vervolgens ben ik twee rondes bij Denis in de RC gestapt. De RC loopt als een trein, maar wat het meeste opviel is de standaard zeer stugge demping. Hij is stugger dan mijn van Bilstien voorziene 205-racer! Voor ons gevoel duurde een rondje inclusief GP-strecke heel veel langer, maar in de praktijk is het toch maar iets meer dan 3 minuten extra.

Inmiddels waren Jorrit en Frans ook in Breidscheid te vinden dus er moest weer even bijgekletst worden. Bij Hannes kregen we als vaste klanten zelfs een sleutelhanger. De karts voor de openebare weg stonden ook weer eens bij Hannes. Volgens mij moet je wel een beetje levensmoe zijn als je met zoiets op de openbare weg gaat rijden.

Jorrit meenemen wil nog wel eens tricky zijn (diverse crashten met hem op de passengerseat), maar ik ben niet zo bijgelovig dus heb ik hem een ronde meegenomen. We gingen net na Frans in de 320d de baan op en hebben er tot het F1-circuit achteraan gereden. Ondanks de gestroomlijnde houding achter het stuur kon Frans mijn slagschip op het rechte stuk van het F1-circuit niet bijbenen. Maar aanremmen met mijn meer dan 1700 kg wegend geval neemt ook wat ruimte in beslag dus Frans zat al weer snel achter ons. De rest van het rondje hebben we op rustige snelheid afgemaakt in een familie-station-diesel-kolonne. Hieronder het bewijs dat Jorrit er echt naast heeft gezeten een actiefoto van Frans in zijn 320d.

Nadat ik Jorrit weer in Breidscheid had gedropt heb ik zelf nog wat rondes met de 530d gedaan. Ik heb het rustig aan gedaan aangezien de auto met winterbanden en automaat natuurlijk niet gemaakt is om te ringen.

Boven op de parkeerplaats trof ik Joost die ik al een jaar of vier niet meer op de Ring was geweest. Zijn prachtige e36 M3 heeft hij ruime tijd geleden verkocht en sinds kort is hij in het bezit van een Clio RS. De RS is o.a. voorzien van een AST/Madeno-onderstel, Supersprint uitlaatsysteem en een Madeno air intake systeem. De 205 bevalt erg goed, is zeer betrouwbaar en snel genoeg, maar na al die jaren in een 205 wil ik ook wel eens wat anders: de 205 zal dus tzt het veld ruimen. Interesse? Mail me gerust. Een mogelijke opvolger is een Clio RS dus het was prachtig dat Joost me de kans bood om een rondje te passagieren in zijn Clio RS. In één woord: geweldig!!

De rechte lijn snelheid is al lekker met zijn 200 pk, maar de bochtensnelheid is niet meer van deze wereld. Ik heb op de F1-baan een aantal malen gedacht dat er nu toch eindelijk wel wat onderstuur zou komen, maar het was er gewoon niet. Ik vond het echt ongekend!

Wat een goed onderstel en een paar fatsoenlijke banden (Federal semi’s) al niet kunnen doen. De bochtensnelheid is zo akelig veel hoger dan bij mijn 205. Ik ben wel iets gewend qua fwd-wagens, maar de grip die dit bommetje op de vooras heeft is echt enorm. Onderstuur is alleen heel geforceerd op te wekken en als hij achter eens omkomt (zoals Joost demonstreede op het F1-circuit toen we ergens in een bocht verdwaalden) dan is het redelijk eenvoudig op te vangen. Ondanks dat de Clio nog van alle luxe was voorzien (alle binnenbekleding, airco, cruise-control, dikke stereo etc) vond ik hem al een zeer sportieve, lichtvoetige beleving geven. Je zou anders verwachten want met 1230 kg is het zeker geen heel licht apparaat. E.e.a. komt natuurlijk mede door de combinatie van het geluid (luchtfilter + uitlaat) en het sportieve onderstel.

Oh ja, niet vergeten dat Joost natuurlijk ook wel een stevig potje kan sturen! Hij zegt zelf wel dat hij nooit een snelle rijder zal worden, maar zeker weten dat er heeeeel veel minderen rondrijden op de Ring. Joost, nogmaals harstikke bedankt voor deze super ronde! Hieronder nog een mooie actiefoto.

Na deze heerlijke ronde ben ik met de 530d een laatste keer over de F1-baan gereden om daarna met behulp van Denis de kar achter de 530d te knopen en huiswaarts te keren. Dat was ook nog een aardige rit: via een korte tussenstop thuis in Helmond naar de stalling bij Den Bosch en daarna door naar de vriendin in Oosterhout (NB). Ondanks de pech in het begin was het toch weer een zeer geslaagde Ringdag.