21 - 22 augustus 2009

Vrijdag

Het 205-je heeft het in de afgelopen weken perfect gedaan. De voorbereiding voor dit weekend bestond dus ook uitsluitend uit een routine-controle van bandjes, mogelijke lekkages en een wisseling van banden links-rechts. De baan zou wederom om 14.15u openen dus de planning was om daarvoor even een salade naar binnen te schuiven bij Hannes. Onze Duitse vrienden dachten daar echter anders over. Ze stoppen het verkeer daar op een vrijdagmidag vrolijk van 3 naar 1 rijstrook in verband met wegwerkzaamheden. Logischerwijs leidt dat tot een file. Normaal gesproken is dat niet zo erg, maar ik had ook nog een doos rundvleeskroketten in een koeltas meegenomen voor Christoph dus echt fijn was het niet. Het oponthoud bleef gelukkig beperkt tot een kwartiertje.

Op de camping druppelde het nog wat maar ook dat was gelukkig van korte duur waarna ik mijn tentje op kon zetten. Met behulp van Raymond stond het ding in een paar minuutjes zodat we daarna Ringwaarts konden gaan. De rust was net zoals vorige week ongekend. Onderstaande foto in Breidscheid achter de slagboom spreekt voor zich. Marcel was inmiddels ook gearriveerd op zijn "nieuwe" 16" velgen met verse Kuhmo semi-slicks.

Ook op de baan was het heerlijk rustig rijden, maar toch zijn er mensen die de stevigheid van de vangrail uit willen testen. Zo was daar een Golf die al een kwartier na de baanopening zijn Golf in de vangrail had gezet bij Metzgesfeld. Baansluitingen waren er totaal niet tot 19.20u en dat is heel uniek. Beter dan dit wordt het niet, dus lekker kunnen rijden. Er is echter meer dan rijden dus zo nu en dan werd er ook ge-socialized op het vrijwel lege terras bij Rainer. Het weer was met een graad of 20 ook perfect: niet te koud, maar ook niet te warm. Toch verliepen de eerste rondes voor geen meter. Ik had het idee dat de auto de bocht niet in wilde en constant gleed over zijn voorbanden. Ik dacht er zelfs aan om voor en achter maar weer te wisselen, maar na verloop van rondes ging het iets beter. Toen ik de spanning wat verlaagd had was het gelukkig weer helemaal als vanouds.

Op Kesselchen werd ik ingehaald door onderstaande Golf cl. Een mooi geprepareerd exemplaar die ik later tegenkwam in Breidscheid. Er hangt een 1.8T-blok uit een A3 in dus het gaat aardig vooruit. Heb een hele tijd met de eigenaar staan praten wat weer goed is voor mij Duitse taal. Ook de dag erna nog diverse malen met de aardige man staan praten.

We waren eigenlijk allemaal aan het wachten op de drukte, maar die kwam gelukkig niet. Zowel op de baan als in Breidscheid bleef het rustig. Eigenlijk zou het altijd zo moeten zijn. Een witte Exige en de zilveren GT3 behoorden wel tot het leukste spul in Breidscheid. Beetje jammer dat de Exige echter niet volledig werd benut want zelfs ik  kon hem bijhouden.

Ik heb Viktoria-Station-rookie Raymond ook meegenomen voor een paar rondes op de passengerseat. Hij vond met name de snelheidsbeleving in mijn 205-je veel anders als in zijn e30 325i. Daarbij vond hij zelf dat hij in vergelijking met mij als een echte toerist over de baan gaat. Dat kan best wel zo zijn, maar het belangrijkste is dat we plezier hebben en hoe hard je dan gaat maakt niks uit. Net voor 19.30u Alexander nog meegenomen voor het 14e rondje van die dag wat ook weer uitermate vermakelijk was door de lege baan.

Aviano was de bestemming voor het avondeten. Het terras was wederom aardig gevuld met NL-ers. Naast onderstaande tafel waren er namelijk nog twee tafels met Nederlandse Ringers. Friet zonder mayo kan bij mij echt niet. Vorige week had ik al om "viel Mayo" gevraagd en dat wisten ze zich nog goed te herinneren. Dit keer kwam de hele fles op tafel.

Rond 21u maar eens richting de camping gereden achter een veel te trage Golf aan. Vantevoren even naar de camping gebeld met het verzoek om een krat bier buiten te zetten wat uiteraard netjes werd gedaan. Gelukkig was er een passeermogelijkheid, maar een Duitse GT3 had de Nordschleife nog even verlengd. Hij kwam met minimaal 150 even voorbij stuiven..... Op de camping was het weer gezellig met de Nederlandse delegatie in de personen van o.a. Gertjan, Evert-jan, Denis, Raymond, Friso en Michel. Rond 22.30u arriveerde Yorick nog en een uurtje later kwamen Marius en Jeroen ook nog aanzetten. Ze waren onderweg naar Zwitserland maar een dagje Ring hoort daar natuurlijk bij. Ondanks dat ze in Zwitserland gingen om te kamperen, was Jeroen zijn tent vergeten. Friso had gelukkig nog een tent van zijn kleine in de wagen liggen dus Jeroen heeft de nacht in een foetus-houding doorgebracht. We hadden een mooi rustig plekje met zijn allen en na de nodige biertjes en een douche was het om 1.30u toch tijd om in de slaapzak te kruipen.

Zaterdag

Bij het ontbijt kennis gemaakt met Floor en zijn zoon. Ik wist al dat ze kwamen, maar had ze de avond daarvoor niet gezien. Dit geeft ook wel weer aan hoe divers het publiek is op de camping: Michel rijdt in een Starlet van "een paar Euro", maar Floor komt gewoon met zijn Porsche 911 GT3 op de camping overnachten. Voor vertrek moest er natuurlijk nog wat gesleuteld worden. Yorick moest zijn e36 nog voorzien van semi-slicks. De Viktoria-station-petten doen het goed zoals je hieronder kunt zien.

Rond 10.30u gearriveerd bij Breidscheid waarbij het wederom niet druk leek. Dit werd op de baan bevestigd. Zo nu en dan kwam ik wel eens in groepjes verkeer terecht maar dat mocht eigenlijk geen naam hebben. Ik prijs me dan altijd weer gelukkig met mijn jaarkaart en blijf er dan meestal vrolijk achteraan hobbelen. Michel maar eens meegenomen voor wat rondes wat ons direct een spannend moment opleverde. Bij Planzgarten 1 naderden we wat langzamer verkeer waardoor het gas eraf moest. Dat was maar goed ook, want op de heuvel bij Pflanzgarten 2 verloor onderstaande Mini zijn linker voorwiel. We konden niet zien of het spontaan gebeurde of door een aanraking met de vangrail, maar het wiel hobbelde vrolijk links tegen de vangrail vooruit. Gelukkig bleef het daar. Al het verkeer voor me ging vol in de ankers dus ik was erg blij met mijn goede remmerij zodat ik ook op tijd af kon remmen. Best wel een spannend moment want je ziet op dat punt niks en je rijdt toch snel 140 km/uur.

Het weer was wederom perfect dus toen de baan eenmaal gesloten werd, was het weer lekker vertoeven op het terras met de groep Nederlanders. Enige fysieke kracht is soms wel nodig als de baan weer open gaat. De startmotor van het 5-je van Marius doet soms niet wat hij moet doen, maar met wat duwwerk was dat zo opgelost.

Na een ronde of vijf vond ik het wel weer welletjes geweest en ben ik even op het stuk net voorbij Pflanzgarten gaan kijken omdat ik Erwin daar ook had zien staan met zijn camera. Even later doorgegaan naar Schwalbenschwanz om daar wat foto's te maken. Wit is hot tegenwoordig....

Met mijn niet-digitaal hobby-apparaatje blijft het echter behelpen om goede foto's te maken dus ben ik maar weer wat rondes gaan rijden. Her en der stonden wel wat auto's in de vangrail maar gelukkig viel de schade over het algemeen mee. Tussen de middag weer bij Hannes een salade gegeten, want het avondeten bestaat meestal al uit een schnitzel of iets wat daar op lijkt. Extremen op de parking bij Hannes: een Lambo een een oude Kever.

Even later werd ik aangesproken door Nurburging.nl-member Vijay. Hij was nog nooit op de baan geweest dus ik bood hem aan om wat rondes met mij mee te rijden zodat hij een beetje wist wat hem te wachten staat in zijn eerste ronde. Zijn beschrijving op het forum van nurburgring.nl heb ik hieronder even ge-quote. Het moge duidelijk wezen dat het leuk was en onder zijn quote het bewijs dat hij er echt naast heeft gezeten.

"Ik wordt met de 4 punts gordel vastgesnoerd in de kuipstoel en krijg nog het advies mee om tijdig aan te geven als ik misselijk dreig te worden zodat Paskal het wat rustiger aan kan doen. Hmm, ik begon nu toch wel lichtjes te zweten en probeer mezelf rustig te krigen door te bedenken dat ik genoeg ervaring op Assen en Zandvoort heb. Dit kan toch niet veel anders zijn? Wat zat ik er naast. Niets maar dan ook helemaal niets had mij kunnen voorbereiden op wat er komen zou gaan. De hoogteverschillen, de volkomen onoverzichtelijke bochten, de grote snelheidsverschillen waarmee langzamere rijders worden ingehaald, de op sommige stukken wel erg smalle baan. Het zijn allemaal zaken die je meegemaakt moet hebben, zaken die je niet uit de youtube filmpjes kunt halen. Van mijn voorbereiding kon ik weinig merken. Met moeite kon ik zo nu en dan een bocht herkennen. Wat een enorm indrukwekkende ervaring om met een ervaren rijder over de ring te vliegen. Indrukwekkend was ook het gemak waarmee Paskal over het circuit rondgaat en ondertussen ook nog historische feitjes over het circuit aan het vertellen is. Na twee ronden stoppen we op de parkeerplaats van Breidscheid. Bezweet stap ik uit. Mijn maag is draaierig. Hetzelfde gevoel dat je hebt na een rondje in een achtbaan."

Ik was een halve Ringtaxi want na Vijay heb ik mede-forumlid Jeroen Peeters ook twee rondes meegenomen. Hij vond het prachtig en zijn vader was bijkans nog blijer dat ik zijn zoon twee rondes mee had genomen als Jeroen zelf. De baan bleeft echter niet open. We hoorden al dat er een wagen op zijn dak was gelegd in Metzgesfeld wat leidde tot een baansluiting. Met de groep Nederlanders gezellig bijgepraat over hetgeen we die dag weer mee hebben gemaakt. Normaliter neem ik geen crash-pics in mijn verslag op, maar aangezien deze foto's ook gebruikt worden op mijn "gevaar-pagina", zet ik ze hier ook maar neer. Het geeft eens te meer aan met wat voor een gevaarlijke hobby we bezig zijn. Gelukkig stapten de drie Japanners ongedeerd uit de auto.

Inmiddels had ik al contact gehad met goede kennis Louis die ook weer op de Ring vertoefde. Vorige keren was het er iedere keer niet van gekomen om hem mee te nemen, maar dit keer gelukkig wel. We dachten dat de baan dicht zou gaan toen we een Clio in miss-hit-miss in de vangrail zagen staan, maar gelukkig bleef hij open. Dat we het naar ons zin hadden kun je wel zien aan de smlie op mijn gezicht op onderstaande foto.

De rondes vlogen er doorheen en net voor 19u nog snel even getankt om nog twee rondes te rijden. Het totaal kwam vandaag 17 probleemloze rondes. De 205 hield zich wederom prima en heeft geen krimp gegeven. Zo nu en dan klapt het schutbord wel eens naar binnen en buiten in de Karussell maar dat is niet iets om je zorgen over te maken. Zum Kleeblatt diende heerlijke schnitzels voor ons op. Omdat ik zondag had afgesproken om een dagje strand te doen met een vriendin van mij, zat mijn weekend er daarna op. Jeroen zou in mijn tent slapen de komende nacht zodat hij niet weer de foetus uit hoefde te hangen. Daarna gaat de tent mee naar Zwitserland om volgend week weer na een nachtje op de camping in Helmond afgeleverd te worden. Ik hoefde mijn tent dus niet af te breken en uitsluitend uit te ruimen. Ik heb de bier drinkende NL-ers op de camping rond 21u vaarwel gezegd om binnen 1,5u weer thuis te zijn.

Wederom een erg geslaagd weekend zonder een enkel probleem in de 31 afgelegde rondes. Gelukkig was het zondag ook prachtig weer in Nederland en heb ik een heerlijk dagje op het strand gehad. Ben ik in ieder geval niet voor niks huiswaarts gegaan. Op naar het volgende weekend ergens in september. Bedankt voor de gezelligheid aan alle VS-gangers en de Breidscheid-groep!