Ringverslag 12-15 juli 2007

Donderdag:
Vorig jaar was ik voor de eerste keer bij de Eifel-rally wezen kijken en aangezien dat naar meer smaakte, stond dat voor dit jaar ook weer op de planning. Aan het begin van de week las ik op een forum dat er op donderdag testritten van de Formule 1 plaats vonden op Spa. Vakantiedagen heb ik genoeg dus het plan was om via Spa naar de Ring te rijden. Eenmaal in Spa verbaasde ik me over de enorme drukte op zo’n testdag.

Voor slechts 20 Euro kun je de hele dag genieten van de voorbij razende Formule 1 wagens. Samen met Jorrit hebben ik op een aantal plaatsen staan kijken. Qua geluid zijn de tribunes op het rechte stuk voor Eau Rouge toch wel het toppunt. Enige gehoorbescherming is wel op zijn plaats als die wagens voorbij komen blazen. De acceleratie, de snelheid waarmee geschakeld wordt, de remkracht… alles is even indrukwekkend aan die wagens. Volgend jaar ben ik zeker weer van de partij.

Omdat ik ’s avonds ook nog wat rondjes op de Ring wilde doen, ben ik rond 15.00u vertrokken. De Mac in Gerolstein verzorgde mijn avondeten waardoor ik netjes op tijd bij de Ring aan kwam. De parkeerplaats was heerlijk leeg en met een paar wolkjes aan de lucht beloofde het een mooie avondsessie te worden. Hans Molenaar was de enige bekende voo rmij op de parkeerplaats.

De eerste ronde heb ik rustig afgelegd om enerzijds te kijken hoe de baan er bij ligt en anderzijds vanwege de vele bagage achter in de 525. Alle campingspullen lagen achterin dus het weggedrag zou wel eens wat anders kunnen zijn. Eerlijk gezegd viel me dat reuze mee. Slechts één keer merkte ik in Bergwerk dat hij net iets sneller opzij wilde stappen als normaal.

In de vier rondes die ik na elkaar heb gereden, ben ik slechts één keer ingehaald dus het was heerlijk rijden. Na vier rondes heb ik toch maar even pauze genomen en met Michael Hendrikx en zijn vriendin staan praten. De wolken werden echter donkerder dus het was weer tijd om de baan op te gaan. Bij T13 druppelde het al wat en zo bleef het de hele baan.

Waar ik al bang voor was door deze druppels gebeurde inderdaad: de baan werd gesloten in verband met een ongeluk. Helaas zou hij ook niet meer open gaan dus was het tijd om naar camping Viktoria Station te gaan. Het hele grasveld was nog leeg dus ik had plek zat om mijn tent op te zetten.

Na even bijgepraat te hebben met Christoph kwam Patrick al kijken of ik gearriveerd was. Met een biertje erbij was het goed toeven in de voortent bij Patrick die met de familie een weekje of twee op de camping staat.

Vrijdag:
De herfst was aangebroken. Althans, zo zag het er wel uit toen ik uit de tent kwam: een grijze lucht inclusief regen. Na het inmiddels bekende uitgebreide ontbijt ben ik met Patrick, Monique, Laura en Niek naar het Ring-museum geweest. Het was al weer enkele jaren geleden dat ik daar geweest was en met het regenweer is een binnenactiviteit wel een goede optie. Ondanks het slechte weer was het niet druk in het museum. Onderstaand motorblok is van een race-truck met 1400 pk.

De simulator waarin je over de Nordschleife rijdt was uiteraard erg populair bij de familie Mensink. Monique en de kids zijn na het museum-bezoek richting de camping gegaan, waarna de mannen zich uit konden leven op de Ring.

Patrick vastgesnoerd met de 6 punts gordels en vervolgens een eerste relatief rustig rondje gedaan. Vervolgens nog twee rondes eraan vast geplakt waarbij het ons opviel dat sommigen niet door zo’n oude Nederlandse slee gepasseerd willen worden. Zo verloren de bestuurders van een zwitserse Z3M cabrio en een Nederlandse Opel Speedster bijna de controle over hun voertuigen toen ze met alle moeite probeerden ons voor te blijven. Gelukkig liep het in beide gevallen goed af waarna ze eieren voor hun geld kozen en ons toch maar voorbij lieten.

Na drie rondes was het weer tijd om een litertje of 70 benzine in de 525 te gooien. De twee rondes daarna verliepen ook soepel, maar de buitenzijde van de voorbanden hadden hun beste tijd inmiddels wel gehad. Door afwezigheid van negatief camber op de voorwielen slijten de buitenste randen aardig hard. Aangezien de buitenste wangen bij de achterbanden nog niet zo ver heen waren, hebben we voor en achter even gewisseld.

De baan was dicht na de bandenwissel waarna Patrick richting de camping is vertrokken. Inmiddels wist ik ook dat op zaterdag de baan pas vanaf 17.30u open zou zijn in plaats van 13.00u.

Eigenlijk kwam ik dit weekend voor de Eifelrally dus dat moest er 's avonds dan toch maar van komen. Op het serviceterrein op de markt in Daun enige tijd kwijlend rond gelopen tussen het dure oude materiaal. In tegenstelling tot de moderne rally-teams van tegenwoordig gaat de service hier nog op zijn ouderwets: plastic zeiltje naast de auto en in vele gevallen helpen de coureurs zelf ook nog mee met het sleutelen. Het was genieten met de hoofdletter G. Wat is er nu mooier dat op een muurtje in de zon te zitten met een frietje in de hand terwijl voor je neus de rally-auto's vertrekken naar het startpodium? Topper was natuurlijk Walter Röhrl in een 911.

Naast de moderne auto's waaronder diverse WRC's rijden ook de Groep-B-auto's van destijds. Je zou verwachten dat men rustig aan doet met het exclusieve en dure materiaal maar niets is minder waar. Men gaat er echt vol overheen. De moderne uit Nederland afkomstige WRC's zijn natuurlijk ook niet onaardig.

Hoe donkerder het werd, des te gaver werd het. Rond 23.00u richting de camping gereden waarbij onderweg maar weer eens duidelijk werd dat wij in Nederland maar saaie rechte, platte wegen hebben. Wat is het heerlijk rijden in de Eifel met die bochten en hoogteverschillen!

Toen ik net voor middernacht op de camping aan kwam zag het grasveld er heel anders uit. De Renault Megane club was inmiddels ook gearriveerd waardoor het een stuk gezelliger oogde. Jean-Pierre, Theo en Nynke ook nog gesproken waarna het tijd was om in de tent te kruipen.

Zaterdag:
Waren we op vrijdagochtend nog met zijn vijven bij het ontbijt, vandaag zaten we met ca. 30 man aan het ontbijt. Ik hoorde dat de Megane-club via mijn site op deze camping terecht was gekomen dus ik werd al snel aangesproken door één van de leden of ik nu de persoon achter ring-world.nl was.

Na het heerlijke ontbijt zijn Nynke, Theo en Jean-Pierre richting Daun gegaan om een infopakket voor de rally op te halen. Aangezien ik dat al had, heb ik het wat rustiger aan gedaan en ben later richting Daun gereden. Toevalligerwijs trof ik ze bij één van de vele toeschouwerspunt op één van de klassementsproeven. We stonden aan het einde van een lang recht stuk en het blijft heerlijk om die rally-wagens daar volgas aan te zien komen vliegen om vervolgen haaks links verder te gaan.

Na afloop van deze proef ben ik naar een lokatie gereden waar ik vorig jaar ook op heb zitten kijken. Zittend in het gras zie je de rallywagens daar over een heuvel aankomen waarna ze direct haaks linksaf moeten. Dit leidt voor sommige coureurs nog wel eens tot problemen. De verscheidenheid in rally-auto's is in de fotogallerij van dit weekend goed te zien. Ze hebben het qua rally-info daar overigens prima voor elkaar. Een dik infopakket met duidelijke kaarten, toeschouwerlokaties en aanrijroutes naar die lokaties zorgt ervoor dat je eenvoudig je weg kunt vinden naar de diverse punten.

Rond 17.00u heb ik het voor gezien gehouden bij de rally en ben ik Ringwaarts gegaan. Komende uit Nürburg stond ik echter 800 meter voor de rotonde al stil waarna ik direct ben gedraaid om bij Breidscheid de baan op te rijden. De gekte bij start-finish was weer van ongekende omvang. Later hoorde ik van de Megane-jongens dat ze bijna drie kwartier in de rij hadden gestaan om de rotonde voorbij te komen. Ook op de baan was aardig wat verkeer te vinden wat uiteraard een wachtrij bij het einde van de baan creëerde door gebrek aan het poortje op het rechte stuk. Het blijft een apart iets om een halve ronde ingeklemd te rijden tussen twee GT3's, een GT3RS, een M3 CSL en onderstaande Modena. Je zou het bijna als normaal gaan beschouwen op de Ring.

De pret was helaas van korte duur nadat in Kallenhard de baan bezaaid lag met onderdelen van twee motoren die daar onderuit waren gegaan. Ik heb de Ring gelaten voor wat het was en ben een jäger schnitzel gaan eten op de camping. Omdat een Megane het op de openbare weg naar de camping had begeven is campingbeheerder Christoph 's avonds laat met Patrick nog even de auto op wezen halen met zijn auto-ambulance. De Megane-eigenaar mocht vervolgens de ambulance lenen om zijn auto mee naar huis te nemen. Waar vind je zulke service nog van een camping? Zijn vrouw zat ondertussen te pokeren op het terras met de Megane-leden. Als afzakkertje nog iets wat op een biertje leek gedronken bij de caravan van Patrick.

Zondag:
Na drie dagen met vooral nevenactiviteiten zou dit een echte Ringdag worden. De start was in ieder geval goed. De drukte bij het ontbijt was met 50 personen groter dan ooit tevoren. Met dank aan het goede weer zaten zowel de tafels buiten als binnen vol. Ondanks de grote hoeveelheid mensen was er ruim voldoende voor iedereen en was het ontbijt weer hotel-waardig. Tot mijn verbazing liepen Marco en Martin er ook rond. Ze waren om 4.00u opgestaan en hadden hun > 250-pk Caddy richting de Eifel gestuurd. De eerste drie rondes zat ik niet lekker in het ritme: het was druk op de baan en overal waar ik keek reden links en rechts Ford Puma's op de baan. Daarnaast was de enorme hitte van ca. 35 graden een reden om na drie rondes een pauze in te lassen en wat rond te wandelen op de parkeerplaats. Dat het op en rondom de parkeerplaats weer een chaos was qua drukte is tegenwoordig normaal dus dat is het vermelden eigenlijk niet meer waard. Onderstaand kenteken is wat minder normaal. De E30 M3 die daaronder staat is één van mijn favoriete Ringtools. De complete Warsteiner-bestickering vind ik wat overdone, dus doe mij deze maar.

Even nadat ik pauze had genomen ging de baan dicht in verband met een ongeval. Na wat verloren vocht naar binnen te hebben gewerkt, ben ik naar Breidscheid gereden omdat je bij de start boven bijna de baan niet op komt na een baansluiting. Eenmaal op de baan kwam ik op een paar kilometer drie liggende motorrijders tegen in achtereenvolgens Bergwerk, Hohe Acht en bij Brünnchen. Eigenlijk zou dit de trend van de dag worden: baan 30 min. open, baansluiting, baan weer even open en weer dicht. Hannes had gelukkig weer wat eten en frisse drank waardoor ik er daarna weer tegenaan kon. Achter Hannes stond deze Donkervoort die toch echt op de foto moest.

Op Kesselchen zag ik onderstaande groene GT3-RS al snel in mijn spiegel naderen. Uiteraard maakt ik netjes plaats voor hem, maar hij liet me toch wel heel erg schrikken. Op het moment dat hij naast me reed, schakelde hij terug en gaf een stoot tussengas. Omdat ik mijn raam half open had in verband met de hitte knalde het geluid naar binnen waardoor ik me echt kapot schrok. Er zijn echter ergere dingen om van te schrikken. Het duurde wederom maar twee rondes waarna de baan weer dicht ging. Omdat ik nog geen reserve-remblokken heb, ben ik maar naar Ringracing gereden om daar even wat blokken op te halen. Ik had er nu immers toch tijd genoeg voor.

Bij terugkomst was de baan warempel open dus heb ik van de gelegenheid gebruik gemaakt om maar weer wat rondes te doen. In de tweede ronde ging twee auto's voor mij een motorrijder in de steilstreckecurve onderuit. Omdat zowel de motor als de rijder midden op de baan lagen ben ik direct gestopt en terug gerend om met de gele vlag het aankomende verkeer te waarschuwen. De baan werd wederom gesloten waarbij de ambulance gelukkig onverrichter zaken verder kon rijden. Blijkbaar mankeerde de motorrijder toch niet zo heel veel waarna ik na een bedankje van de Streckensicherung voor het vlaggen weer verder ben gereden. Foto's van langs de baan had ik nog niet dus dat werd ook weer eens tijd. Bij T13 was ik lang niet geweest voor foto's dus dat leek me wel weer eens leuk. Het verschil tussen de voertuigen hier was nog groter dan bij de rally. Een Gallardo is immers heel wat anders dan een Kever.

Er waren niet veel bekende Nederlanders op de baan maar Rob en Nynke heb ik toch nog vast kunnen leggen. Zo ook de enorm snelle Golf 5 en Mike met zijn zijspan.

De baan leek langere periodes open te zijn dus ik heb het toch maar eens geprobeerd of ik drie rondes aan één stuk kon rijden. Dat lukte maar net want in ronde drie stond een Porsche met verbouwde voor- en achterkant bij miss-hitt-miss midden op de baan. Omdat het inmiddels al 17.00u was, vond ik het mooi geweest en heb ik het voor gezien gehouden. Op camping met Patrick, Monique, Marco, Martin, Jan-Willem en Christoph nog even nagekletst onder het genot van wederom een jäger schnitzel. Vervolgens heb ik de campingspullen opgepakt en achterin de 5-serie gegooid, afscheid genomen van de meesten en de neus van de BMW Asten-waarts gericht.

Al met was het een super auto-weekend met Formule 1, WRC's en prachtige historische wagens bij de Eifelrally en uiteraard mijn eigen 23 rondes Ring. De zondag was met de vele baansluitingen niet zo'n succes, maar met de enorme hitte was het toch niet echt prettig geweest om echt veel rondes te rijden. Ik durf het bijna niet te zeggen, maar de BMW heeft het er wederom probleemloos van afgebracht. Op naar maandag de 23e juli als ik met Nynke wat Porsche-rijders wegwijs ga maken op de Ring.

Meer foto's van dit weekend vind je hier.