Ringverslag 23 juli 2006

Het bezoek van 10 juli smaakte naar meer en toen ik halverwege vorige week een sms kreeg van Rens of ik mee ging naar de Ring hoefde ik eigenlijk geen moment na te denken. Via de diverse fora en eerdere Ringtrips meldden zich nog een aantal Ringgangers zodat we met negen auto’s bij de grensovergang Venlo stonden. Het ochtendzonnetje kwam al door dus het beloofde een mooie dag te worden.

Relatief rustig ging het Ringwaarts waarbij ik de hele tijd achteraan reed. In het werkvak aan het einde van de A1 ging de groep echter zo rustig dat ik langzaam iedereen voorbij schoof. Op de B258 reed ik dus voorop en zeker met zo’n grote groep is rustig rijden wel verstandig. Zo gezegd, zo gedaan maar 200 meter na een kruispunt stapte oom agent uit de struiken en wees mij naar de kant. De rest van de groep mocht doorrijden, maar ik had wat te hard gereden: 103 waar je 70 mocht. De beste agent begon vrolijk te lachen toen ik mijn oordoppen uit deed. Ik moest het rijbewijs laten zien en vertelde hem dat ik het een goed punt vond dat ze controleerden op kruispunten niet op een lege snelweg zoals men in Nederland doet. Verder vertelde ik hem dat ik verkeerskundige ben waarop hij lachend reageerde “en dan rij je in zo’n auto”. Hij was serieus geïnteresseerd in mijn auto, wilde weten welke motor erin zat en hij vond de remschijven ook wel erg groot. Al met al een tijdje met hem staan kletsen waarna de boete werd bijgesteld naar 93 km/u. Ik kon middels de credit-card 30 Euro afrekenen. Goedkoper kan volgens mij niet dus ik had er al lang vrede mee dat het hierbij bleef. Kortom: let op je snelheid op de B258, ook op zondagochtend om 8.00u!

Ik had na 10 juli de smaak weer te pakken dus de gedachte om een jaarkaart te kopen kwam weer boven drijven. In het verleden was er altijd een half-jaarkaart vanaf 1 augustus dus heb ik even in het kantoortje gevraagd of die er dit jaar ook weer komt. En jawel, geldig van 29 juli t/m 31 dec voor een bedrag van 420 Euro. Bij een rondje of 30 is hij dus al rendabel en die rij je met niet al te veel moeite in één lang weekend op. Voor zondag had ik een 15-rondenkaart aangeschaft. Komt hij niet op, dan is er nog geen man over boord want dan verkoop ik hem wel weer.

We waren rond 9.00u op de parkeerplaats waar het nog lekker rustig was. Het had echter wel lokaal geregend dus het eerste rondje was enige voorzichtigheid geboden. Op diverse plekken was de baan nog nat. Met name Brünnchen uit was glibberen en glijden op de Toyo’s. In het tweede rondje direct daarna was de baan al weer hard aan het opdrogen dus dat ging wel goed komen vandaag. Met die hitte is de nodige pauze inclusief wat drinken wel aan te bevelen. Uiteraard hoort daar ook een wandeling over de parkeerplaats bij. Er was weer het nodige exclusieve spul te bewonderen. De RX7’s waren voorzien van enorme vleugels. Banden slijten hard op de Ring zoals aan deze achterbanden van een 944 te zien is.

Ronde drie was echt waardeloos. Bij de slagbomen zat ik al tussen de motoren en dat bleef de hele ronde zo. Voor me reden vijf motoren die geen zin hadden om mij voorbij te laten en achter me had ik er ook nog vier zitten. Erg sneu aangezien ik duidelijk sneller was, maar so be it. Ik heb geen zin om risico’s te nemen dus heb er het hele rondje achteraan gesukkeld. De ronde daarna zag ik ze weer rechtdoor de baan op gaan dus ik ben maar een lokaal rondje gaan rijden zodat ik niet weer achter ze terecht zou komen. Het werkte want de volgende ronde was weer een heerlijk rondje. Op de baan was het nog steeds relatief rustig zonder al te grote ongevallen.

Tot in ronde vijf de chaos even compleet was. Net na de Fuchsrohre stonden twee auto’s in het gras, op Kesselchen werd gevlagd, in de steilstreckecurve en ook nog eens in de Karusell. De conclusie was simpel: dit gaat lang duren dus met de hele groep naar Hannes gegaan om wat te eten. Na een sluiting loopt de parkeerplaats altijd weer helemaal vol alhoewel het wel een enorme verbetering is dat verkeer vanaf de rotonde niet meer toegelaten wordt op de parkeerplaats zodra er een sluiting is. Een 928 in ring-outfit zie je niet vaak, maar vandaag was er één.

Bij Hannes belde mijn vriendin Sabrina dat ze met mijn moeder en de honden ook op de Ring was. Ik wist nergens van dus dat was een aangename verrassing. Ook de honden werden goed verzorgd bij Hannes.

Breidscheid blijft toch altijd wel leuk om even wat foto’s te knippen. Er waren diverse TVR's aan de gang, een bekende van nuburgring.nl maar ook een Andre-look-a-like.

De meegebrachte parasols brachten wat verkoeling in de toch wel warme zon. Sabrina had een complete koelbox met eten en drinken meegenomen dus zij vermaakten zich wel op het grasveld.

Tijd om weer wat rondjes te gaan rijden. Hieronder het bewijs middels een webcamshot dat ik er daadwerkelijk was. Frans bedankt voor het opslaan en doorsturen! Ik heb Marieke twee rondes meegenomen als passagier waarbij in de Fuchsrohre tijdens ronde 1 mijn ventilatieklep weer dichtviel waardoor er geen frisse lucht meer door de roosters komt. Na afloop van de rondes weer een 15 seconden durende reparatie uitgevoerd zodat er ook enige verkoeling is als je stil staat. Tijdens één van de rondes met Marieke zijn we onderstaande 911 ook nog voorbij gegaan. Ik dacht langs de baan te zien dat hij heel hard ging, maar dat viel tegen.

Op de parkeerplaats was nog steeds leuk spul te zien. Ondanks dat ik de oer-turbo al vele malen vaker had gezien blijft het een prachtig exemplaar. Fabian was uiteraard vandaag ook weer van de partij. Er zijn inmiddels steeds meer mensen die ontdekken dat een 205 een leuk, maar listig karretje voor de Ring is.

Terug naar Breidscheid om vriendin, moeder en honden op te zoeken en wat te drinken. Da’s lastig zonder jaarkaart want je blijft over die lokale weggetjes rijden terwijl je anders mooi bij Hannes eraf kunt. Na wat drank weer naar boven om wat rondes te doen. De opvallendste auto qua kleur was toch wel de fel-oranje Evo 6. Hij was van grote afstand te zien.

Een oudere Nederlandse 911 gooide hem mooi dwars in de eerste linkerbocht van Hatzenbach, maar later vertelde de bestuurder dat het niet echt de bedoeling was. Op de parkeerplaats Nynke en iemand die mij kende (NL 944 turbo) nog even de hand geschud. Ik kwam in één van de rondes achter Rens in de 309 16V terecht waarbij opviel dat we qua pure snelheid niet zo heel veel verschillen, maar dat ik met name bij het aanremmen met enorme stappen dichterbij kom. Uiteindelijk ben ik hem voorbij gegaan omdat ik weet dat hij zich opgejaagd voelt als ik erachter rij. Is echt niet nodig en ik ga echt niet duwen, maar als iemand dat gevoel heeft kun je dat dus beter niet doen.

Direct na deze ronde toch op het laatste moment maar besloten om nog een ronde te doen. Bij de slagboom groette ik de voorbijlopende marshall vriendelijk. Twee seconden later kwam hij terug met de vraag of ik het was die vanochtend door de Polizei van de weg was gehaald. “Hoe kan hij dat nou weten” dacht ik. Blijkbaar is de agent een kennis van hem die had gezegd dat hij een Nederlandse 205 had gepakt. “Da’s een goede bekende die komt hier regelmatig”, had de marshall vervolgens gezegd. Hoe klein kan het wereldje zijn? De ronde verliep voorspoedig waarbij ik een Engelse Leon eenvoudig voorbij stak. Na dit rondje zag ik nog net iemand in de ambulance geladen worden. Desbetreffende mevrouw was het ritje in de Viper iets te veel geworden.

In ronde 10 van de dag lag de baan bij Schwalbenschwanz over de volledig breedte onder het grind omdat een Leon via de grindbak in de vangrail was beland. De schade aan de auto leek gelukkig mee te vallen. Omdat de benzinetank al weer aardig leeg begon te raken kreeg ik op sommige stukjes weer last van een licht benzinedrukprobleem. De auto houdt dan even in om vervolgens weer door te gaan. Het ging al aardig tegen zessen en had Maikel nog een rondje beloofd. “Even tanken” dacht ik toen. Dat ding dus niet omdat er ongeveer 25 auto’s voor me waren bij het tankstation. Lang leve het einde van de truckgrandprix. Ik had geen zin om een half uur te gaan staan wachten met tanken dus ben weer terug gegaan richting Ring. Nog een ronde doen durf ik niet want ik heb vorig jaar al een keer stil gestaan net na Adenauer Forst toen hij even helemaal stil viel. Maikel, die ronde hou je tegoed! Met een groot deel van het Nederlandse legioen hebben we vervolgens nog heerlijk buiten op het terras bij Pinokkio de nodige Italiaanse gerechten naar binnen gewerkt.

De terugweg ging voor mijn gevoel rustig. Ik reed met 150 op mijn teller voorop, maar volgens Sabrina in de Primera ging het toch echt stukken harder. Hoe dan ook: het was een prachtig dagje waarbij ik nog 6 rondes op de 15-rondenkaart over heb. Met de enkele ronde op mijn vorige kaart betekent dat dus dat ik weer 10 probleemloze rondes erbij heb gereden. De 6-ronden-kaart is inmiddels al verkocht omdat ik volgende keer ga genieten van een half-jaarkaart.