|
Ringverslag 27 april 2005
Ik had de afgelopen dagen wetter.de nauwlettend in de gaten gehouden en met slechts 8% kans op regen kon het vandaag bijna niet fout gaan. En wat zag ik tot mijn verbazing? Onderweg was het regen wat de klok sloeg tot het einde van de A1 toe. Ook daar hingen echter overal donkere wolken. De weg was zeiknat dus dat beloofde niet veel goeds. Rond 8.15u bij de parkeerplaats aangekomen en er was verder bijna niemand. Ik kon me niet herinneren wanneer het voor het laatst was dat het zo rustig op de parkeerplaats was bij een geopende baan.
De parkeerplaats was zeiknat dus zou de baan wel niet veel beter zijn. Dat bleek inderdaad in mijn eerste ronde. De baan was zeiknat en overal liepen nog stroompjes water over de baan. Mede dankzij mijn nieuwe banden heb ik me toch goed kunnen amuseren. Ik had een privé-baan en heb 5 rondes achter elkaar gedaan. Inmiddels was ik toen een uur verder en de benzinetank was ook aardig op zijn retour. Tanken en direct daarna de baan maar weer op. Het was nog rustig omdat de Scuderia-cursisten vanaf 10.00u pas mochten vrij rijden. Ondanks dat was een S2000 bij Pflanzgarten al in aanraking gekomen met de vangrail. Op diverse plekken op de baan waren ze aan het werken en doordat de baustellen zich ook nog verplaatsten over de baan was dat niet altijd even prettig. Op en om de baan was duidelijk te zien dat de 24 uur er volgend weekend aan zitten te komen. Het gras langs de baan was gemaaid, de grasvelden eromheen idem en op vele lokaties werden tijdelijke toiletten geplaatst. Na weer een ronde of 3 besloot ik maar eens bij de Antoniusbrug te gaan kijken. Ten eerste omdat ik daar nog nooit geweest was en ten tweede omdat ik wel eens wilde weten wat die auto net voor de brug achter de vangrail daar deed. Ik had zo'n vermoeden dat het om geluidsmeting ging. Door de struiken heen kon ik naar desbetreffende auto toelopen en heb daarna even met de beste man in de auto zitten praten. Hij had uiteraard de nodige apparatuur in zijn Meriva om de meting uit te kunnen voeren, maar hij wist me ook te vertellen dat er alleen gemeten wordt. Ook al ziet hij een hoge waarde op zijn scherm dan nog worden er momenteel geen acties ondernomen. Het is dus waarschijnlijk meten om het feit dat de omgeving wil dat er gemeten wordt...
Qua fotolokatie vond ik de nabijheid van de brug niet zo fantastisch. De auto's zitten op een recht stuk dus er is weinig carrosseriebeweging aanwezig. Voor het geluid is het echter de place to be. Bij sommige auto's kreeg ik de rillingen over mijn rug zo'n prachtig geluid maakten ze. Op het stuk voor de brug gaan velen vol op het gas dus wat dat betreft is het wel de moeite om er even een kijkje te nemen. Ik zal hem in ieder geval binnenkort opnemen bij mijn kijkplaatsen.
De baan was inmiddel al weer een heel eind opgedroogd dus kwamen de rappere rondes met meer grip weer in beeld. Het blijft leuk om met zo'n oude 205 de 911-jes bij sommige trajecten gewoon bij te houden. Meestal komt dit door gebrek aan baankennis van desbetreffede 911-rijder, maar mijn lol is er niet minder om. In één van de drogere rondes ging ik onderstaande GT3-RS bijvoorbeeld voorbij.
Na de mindere ervaring van afgelopen 1e paasdag met de crash van Erwin, had ik het vandaag toch weer goed naar mijn zin. Het ongeluk heeft ook mij aan het denken gezet en gevoelsmatig ben ik een stukje zachter gaan rijden. Na verloop van de dag en het aantal rondes merkte ik echter dat ik toch stiekem weer terug ging naar mijn oude snelheid. Op het ene moment denk je dat je snel bent door een GT3-RS te passeren, maar een ronde later wordt je vervolgens de stront voor je ogen gereden door een Fiat Ritmo en een Honda Civic uit de tijd van de houten gulden. Bij de Antoniusbrug had ik echter al gehoord dat deze Civic verre van standaard was. Er kwamen allerlei waste-gate-afblaasgeluiden van een turbo uit het vooronder. De Ritmo was door mij op vermogen wel bij te houden, maar in de bochten was er geen houden aan. Een goed onderstel en nog meer camber op de voorwielen maakten hier duidelijk het verschil.
De baan was inmiddels kurkdroog en dus kon ik me weer gaan richten op de droogweerlijnen. Of ik het meepakken van de rechter rammelstrook bij Hatzenbach in mijn 205 zo'n succes vind weet ik echter nog niet helemaal. De op sommige plekken donkere wolken zorgden voor aparte taferelen. Op Flugplatz rij je nog vol in de zon terwijl je je in de Fuchsrohre in het donkere waant. De Ring blijft toch iedere keer weer fascineren. Terug op de parkeerplaats was het feest weer compleet. Het eldorado op autogebied was wederom geopend. Waar te beginnen met een beschrijving? Ik schat dat er minimaal 10 GT3-RS-en waren en een stuk of 20 gewoon GT3's. Over alle andere types 911 zal ik het maar niet hebben. Ze waren er bijna allemaal in alle soorten en maten. Opvallend was dat mijn type 911 (930, dus 911 Turbo uit de jaren 80) niet vertegenwoordigd was. De groene 911 turbo met de creme bekleding was ook bloedmooi. Overal waar je keek stonden Porsches dus als Porsche-liefhebber kon ik mijn lol weer op.
Het wordt een beetje standaard, maar uiteraard was er wederom een Carrera GT present. In tegenstelling tot andere malen heb ik deze GT niet rond zien rijden, maar daarom was hij niet minder mooi.
De rest van de parkeerplaats was ook weer gevuld met allerlei lekkers. Porsches kom je er ieder weekend tegen in allerlei vormen en maten, maar een Mercedes CLK DTM is zelfs op de Ring een zeldzaamheid. Behalve vandaag, want toen waren er drie van de in totaal 100 geproduceerde exemplaren aanwezig. Eén van de eigenaren was de vriendelijkheid zelve en liet jeugdige enthousiastelingen vrolijk plaats nemen achter het stuur. Chris Hellegers had helemaal mazzel. Hij heeft zelfs een ronde mee mogen rijden met dit 582 PK sterke en 320 km/uur snelle beest.
Ieder jaar met de Scuderia-cursus is een geprepareerde oude Jaguar aanwezig. Ook vandaag was hij er weer. Verder was het wagenpark weer zeer uitbegreid en gevarieerd: van Mini tot RS6, van Volvo tot Clio V6 etc. De link onderaan de pagina naar de foto's zegt denk ik meer dan vele woorden. Onderstaande Ferrari verdient een exra vermelding in verband met zijn van plastic folie voorziene voorzijde. Ik vind het persoonlijk wat overdreven aangezien je over een circuit rijdt en niet over een onverhard zandpad...
De spectaculairste auto van de dag heb ik echter niet vast kunnen leggen. Staande bij de Antoniusbrug zag ik hem in mijn ooghoek al aankomen, maar voordat ik de ontspanknop van het fototoestel in kon drukken was hij alweer voorbij. Hieronder daarom maar een foto van de site van Oliver Wegen.
En wat is het nou voor een auto? Een Gumpert Apollo: 4,2 liter V8 bi-turbo, 650 pk, 810 nm, 0-200 in 8,9 sec en een top van 360 km/uur. Naar ik heb begrepen wil men deze auto op termijn inzetten bij diverse races op de Ring (waaronder uiteindelijk ook de 24 uur). Het was dus op zich niet zo vreemd dat ik te langzaam was met mijn fototoestel of hij te snel voor mij. Voor meer informatie over deze auto zie hier. Inmiddels had ik er al een ronde of 10 opzitten dus vond ik het tijd om wat foto's te maken. Schwalbenschwanz is één van mijn favoriete fotoplekken omdat je er zo bent, niet ver hoeft te lopen, het er niet druk is en je relatief dicht bij de auto's staat. Om wat voor reden dan ook waren de foto's vandaag verre van scherp.. Toch nog maar wat meer oefenen met dat handmatig scherpstellen want dat lukt nog niet echt lekker. Het zonnetje was echter heerlijk.
Ronde 11 verliep van de dag verliep ook prima. Ik had me voorgenomen om de dag in sessies van meerdere rondes te verdelen zodat ik de auto in de eerste ronde warm kon rijden voor een ietwat enthousiastere tweede ronde. Deze tweede ronde (ronde 12 van de dag dus) zal ik ook niet meer snel vergeten. Ik zat de hele ronde al achter een zilveren GT3 die ongeveer hetzelfde tempo als mij reed. Net voor Pflanzgarten 1 dook echter een M3 CSL in mijn spiegels op. Direct na pflanzgarten 1 heb ik mijn knipperlicht naar rechts uitgezet en heb samen met de GT3 netjes ruimte gemaakte voor de CSL. Doordat hij echter aan de binnenkant van de linkerbocht net voor de sprongheuvel zat en door het feit dat hij ons wel erg hard voorbij kwam, kwam hij in de afdaling van de heuvel wat verder naar rechts terecht. Tijdens de afdaling besloot hij naar links te sturen, maar daarbij kwam de achterkant hem bijna voorbij. Al slingerend belandde hij links tegen de vangrail. Hij sloeg diverse keren vanaf de vangrail terug op het gras, maar kruisde de baan gelukkig niet. Na een meter of 150 vangrailschampen had hij de auto weer onder controle en kon met forse scahde rijdend de finish bereiken. De schade was echter aanzienlijk: voorbumper, voorscherm, deur, achterscherm, achterbumper, achterklep, twee velgen, achterwiel krom, achterlicht etc... Ik ben bang dat dit uitstapje qua schade toch snel richting een duizendje of 15 gaat. Zonde van de schade, maar gezien de snelheid en het punt waar hij eraf ging, had het ook nog erger gekunt.
Al kijkend naar een Ruf Turbo kwam ik Rob tegen die me een passengerlap aanbood in zijn TT. Rob reed rustig zijn lijnen en deed geen gekke dingen. De lage zijruitjes van de TT blijven me echter een claustrofobisch gevoel geven. Het was een leuk rondje, maar wat ik mistte was het snelheidsgevoel. Rob rijdt verre van langzaam, maar doordat je zo goed als geen motor of uitlaat hoort en het onderstel vrij soepel is, lijkt het allemaal erg makkelijk te gaan. Ik vraag me af of ik op de Ring veel plezier zou hebben met een auto die zo weinig snelheidsgevoel geeft. Ik prefereer wat gestuiter en wat motor- en uitlaatgeluid op het circuit boven het comfortabele. Desodanks was het wel een toffe ronde. Rob bedankt! Na de ronde in de TT toch nog maar twee 205-rondes gedaan. In de eerste ronde passeerde ik een bus bij T13 en in de tweede ronde passeerde ik dezelfde bus, maar nu bij Schwalbenschwanz. Heb ik toch ook voor het eerst een bus gelapped. Helaas was het tijd voor mij om naar huis te gaan. Ik kon het desondanks toch niet laten om nog even wat foto's te maken net na T13. Ideaal is het niet vanachter het hek, maar het is weer eens een wat andere lokatie dan normaal.
Eenmaal thuis kwam ik op de site van Oliver ook nog twee foto's van mezelf tegen. Met name onderstaande foto verbaasde me omdat ik dacht dat mijn onderstel vrij stug was. Fout gedacht dus! Het negatieve camber van het rechter voorwiel is goed te zien op de foto.
Al met al was het dus weer een geslaagde Ringdag met weer 14 rondes erbij. Ondanks dat op de normale weekenddagen ook een prachtig wagenpark te bewonderen is, doet een Scuderia-woensdag daar nog een schepje bovenop. Ik ben benieuwd wat de najaarscursus weer gaat brengen op automobiel gebied. |
