Ringverslag 4 oktober 2004

Aan de voorbereiding kon het vandaag niet liggen. Mijn auto was voor het eerst in 7 jaar afgekeurd voor de APK in verband met een kapotte fuseekogel. Uiteraard was ik hiervan op de hoogte, maar ik had voor de winter plannen staan om de draagarmen te vervangen dus hoopte dat hij nog wel even door de APK zou komen. Het mocht echter niet zo zijn en dus werd het plan naar voren gehaald. Ik had inmiddels wat draagarmen en zo goed als nieuwe aandrijfassen op de kop getikt. Beide onderdelen zijn echter van een Peugeot 309 en niet van een 205. De draagarmen van een 309 zijn namelijk 1 cm langer dan die van een 205 waardoor de wielen onder negatief camber komen te staan. Dit komt goed uit want mijn 205 heeft bakken onderstuur en dat zou ik hiermee wat beperken. Afgelopen zaterdag dus met Maurice aan de sleutel gegaan en direct maar nieuwe stabilisatorstangetjes gekocht. De assen van een 309 zijn nodig omdat die ook wat langer zijn en hierdoor voorkom je dat de assen van een 205 eruit vallen of dat er te snel speling ontstaat. De boel gemonteerd en toen we de auto weer op zijn wielen zetten was het even schrikken. Beide voorwielen stonden met ongeveer 6 graden toe-out (neuzen naar buiten). Dom dom dom, uiteraard moesten we de stuurkogels ook verdraaien. Direct maar even nieuwe stuurkogels gehaald en die inclusief nieuwe remblokken gemonteerd. Op het oog uitgelijnd en dus stond ik maandagochtend om 8.00u bij de uitlijnspecialist. Gelukkig had die nog een gaatje waardoor ik om 9.00 al helemaal Ringklaar was. Er was echter nog een raadsel: het camber links en rechts was respectievelijk -0,4 graad en -2,0 graad.  

Rond 10.00u was Tim met zijn 911 bij mij en kon de reis richting Duitsland beginnen. Het zat Tim niet mee in het begin: bij het Essotankstation langs de A67 hadden ze zijn olie niet, op de A61 kwamen we in de file terecht en het tankstation Bedburgerland was afgesloten omdat er allemaal brandweer op de parkeerplaats stond. Ondertussen ook nog een hevig rokende vrachtwagen gezien die al enkele honderden meters aan het roken was. Uiteindelijk werd de chauffeur toch wakker en zette hij het voertuig op de vluchtstrook. 

Ondanks de file kwam onze planning redelijk uit. Om 12.30u was het bij Hannes currywurst met friet zodat we rond 13.00u bij start-finish zouden zijn. Toen we daar aankwamen ging de baan net open dus beter hadden we het niet kunnen timen. Het was lekker rustig op de parkeerplaats en dat zou de hele dag zo blijven. Tim had nog 5 rondes op zijn kaartje staan en dus besloten we om de eerste twee rondes tegelijk te rijden. Ondanks dat het zeer rustig was, waren er toch twee motorrijders die het presteerden om ons in de weg te rijden. Waarschijnlijk hebben ze gedacht dat het lekker rustig was en dat ze dus niet in de spiegel hoefden te kijken. Na een kilometer of vier besloten ze dat toch maar een keer te doen en toen lieten ze ons ook direct voorbij.

Tim volgde netjes omdat ik rustig aan mijn eerste ronde deed. Net na Wehrseifen was er een vrouw in een Audi A8 die me voorbij wilde laten gaan. Ze maakte ruimte door naar de rechterkant van de baan te gaan, maar ze had even niet door dat voor Breidscheid een pijlkar stond omdat ze daar aan het werk waren. Flink remmend liet ik haar maar voorgaan anders was het niet zo best afgelopen. Ook bij Bergwerk was men aan de vangrail aan het werk. Ik had even het vermoedde dat de hele Nordschleife een Baustelle was geworden, maar gelukkig viel dat mee. Zoals afgesproken hebben we er direct een tweede ronde achteraan geplakt. Tim was snel verdwenen in mijn binnenspiegel, maar dat mocht de pret niet drukken. De grip door het negatieve camber was een stuk beter dan voorheen. Door het verschil in camber links en rechts merkte ik wel dat de grip in een bocht naar links een stuk beter was dan in een bocht naar rechts. Aan de geur in mijn auto was te merken dat ik harder ging. De zaterdag gemonteerde remblokken waren nog niet echt goed ingeremd en de Mintex-blokken hebben nogal de neiging te gaan stinken. Bij Breidscheid was de stank dermate erg dat ik voor wat frisse lucht mijn raam maar open heb gezet. Op Kesselchen zag ik in de verte een zwarte GT3 rijden.

Bij Pflanzgarten was ik zo dicht genaderd dat hij mij voorbij liet. Het blijft leuk om dat te doen in een Peugeot 205 met meer dan 330.000 op de klok. Wachtend op de parkeerplaats kwam Tim aangereden met een verontrustende blik. Hij was bang dat het zijn blokken waren die hij rook. Ik kon hem gerust stellen dat het mijn wagen was. Omdat het buiten toch een graad of 19 was hadden we het aardig warm na twee aaneengesloten rondes. Ik heb de hele dag in een T-shirt gelopen. Wie had gedacht dat dat nog mogelijk zou zijn in oktober op de Ring. Voor hetzelfde geld ligt er al sneeuw. De parkeerplaats was niet stampvol, maar hetgeen er stond was wel de moeite waard. Het leek wel Continental GT-dag vandaag, want er waren maar liefs drie van deze 560 PK leverende monsters op de baan. Hard gingen ze niet want ik ben ze zelfs voorbij gegaan. Ook Toyo was aanwezig met hun reifentest-auto. Zoals je verderop in het verslag kunt zien, ging hij aardig gummend de baan over.

Tim kon nog wel wat lijnadvies gebruiken dus heb ik een ronde bij hem gepassagierd. Het indrukwekkenste van zijn 911 vind ik de remmen en de hoeveelheid grip aan de achterzijde. Ik heb het idee dat mijn 911 een stuk eerder zijn grip aan de achterzijde verlies. E.e.a kan uiteraard het gevolg zijn van de Koni’s die Tim er onder heeft en het feit dat zijn onderstel sowieso een stuk moderner is. De 911 geparkeerd en ingestapt. Omdat de 205 relatief koud was heb ik het eerste rondje rustig aan gedaan om daarna wat meer gas te geven. We hadden een privé-circuit want we hebben in beide rondes niemand ingehaald en we zijn ook niet ingehaald. De enige bekenden die op de parkeerplaats aanwezig waren, waren Ron en Jacco, maar aangezien die het druk hadden met hun cursisten hadden ze geen tijd voor een praatje. Gelukkig was er genoeg auto te zien op de parkeerplaats waardoor we ons niet verveelden. Onderstaande motor mocht de baan niet omdat er geen kentekenplaat op zat.

Op een gegeven moment reed er zelfs een McLaren F1 en zo'n soort wagen zie je in Nederland toch niet echt vaak. Omdat het nog steeds droog was en de baan er goed bij lag hebben we achtereenvolgens nog een ronde in de 911 en de 205 gedaan. Voor zover ik me kon herinneren was er niks bijzonders tijdens deze rondes.

Foto’s langs de baan maken vind ik ook altijd leuk dus zijn we richting Hatzenbach gereden. Naar boven lopend dacht ik een V10 te horen. Het zal toch niet? Weer een Carrera GT op de baan? Ik zag in een glimp wel een zwart laag gevaarte bij Quiddelbacher Hohe omhoog schieten dus het zou best wel eens waar kunnen zijn. Staande bij Hatzenbach werd hetgeen wij vermoedden bevestigd: 95% van de auto’s die vandaag rondreden rijden er vaker. De snelheid lag erg hoog en het was duidelijk dat bijna iedereen de baan op zijn duimpje kende.

Sommigen gingen echter wel erg op het randje. Zelfs de streckensicherung-Mondeo ging met zwaailampen aan driftend door Hatzenbach. Ik heb ze wel eens snel zien rijden, maar dit sloeg werkelijk alles. De Carrera GT kwam ook nog voorbij dus ik had het toch goed gezien. Heerlijke sound komt daaruit. De Toyo-teste-BMW maakte ook een sound maar dan door de piepende banden. De wagen ging er echt gruwelijk hard overheen.

Een Duitse Golf hield het in Hatzenbach voor gezien. Met motorische problemen stond hij net na Hocheichen stil. De bestuurder was erg verstandig door net voor Hocheichen zijn gevarendriehoek in de berm te zetten. Tim verbaasde zich over de hoeveelheid camber in deze bocht. Lopend langs de baan zie je zoiets een stuk beter dan achter het stuur.

Omdat het al tegen vijven liep was het tijd om de laatste rondes van de dag te doen. Tim had nog twee rondes op zijn kaart staan dus die hebben we meteen maar opgemaakt. Het ging lekker en bij de Karussell zagen we een zilveren Speedster rechts tegen de vangrail staan. Helaas was neus aan de rechterzijde fors gedeukt. Na afloop van deze ronde viel ons wat zwarte vloeistof op dat aan de binnenzijde van het rechter achterwiel van de 911 zat. Wij vermoeden dat het een overleden wiellager of een kapotte aandrijfashoes is.

Als slot van de dag twee rondes in mijn hok gedaan. In de eerste ronde brandde de oranje lamp bij Schwedenkreuz. Een auto was de baan afgevlogen en van links naar rechts over de baan gestuiterd. De hele baan lag onder de stof, zand en kiezels, maar de dader was in geen velden of wegen te bekennen. De streckensicherung-mannen waren druk de rotzooi aan het opvegen. Aan het einde van deze ronde zagen we een lichtgroene 911 bij een stresi-man staan. Het was deze 911 die de rotzooi had veroorzaakt want zijn zijkant zat onder het zand en zijn banden waren ook helemaal bruin gekleurd. De bestuurder werd meegenomen naar het kantoortje voor waarschijnlijk een lesje hoe het niet moet. Inmiddels was ik al weer gewend aan de extra grip door het veranderde camber. Aangezien ik de vorige ronde ook flink door had getrapt begonnen de Toyo’s weer te smeren. De grip neemt dan af en de auto gaat rollen op de banden. Op Kesselchen zagen we in de verte de Mondeo van de streckensicherung rijden, maar no way dat we snel dichterbij kwamen. Die gozer had het gas er echt dik opzitten en zodoende kon ik hem pas net voor Schwalbenschwanz passeren. Dat was dus een mooie afsluitende ronde van de dag.

Pinocchio leverde ons een heerlijke grote pizza voor een belachelijk laag bedrag. De rit naar huis zorgde voor mijn narrowste escape in de vijf jaar dat ik naar de Ring ga. We reden via de 257 naar Altenahr toen ik met 90 in het uur plotseling een hert op een metertje voor mijn auto zag lopen. Het hert ging van rechts naar links de weg over en voordat ik het gas maar los kon laten zat mijn hartslag op 180. Ik dacht echt dat ik hem zou raken, maar wonder boven wonder was dat niet het geval. De 257 is een leuke route met daarin een heerlijke tunnel. Raampjes open, terug naar 3 en gas erop. Zonde voor Tim met zijn Cup-uitlaat want die hoorde je dus niet door de herrie van mijn Peco. Op de snelweg lach ik me ook een scheur in mijn broek want in de 5 is mijn 205 sneller van 120 op 160 dan Tim in zijn 911. Uiteraard loopt hij daarboven als een dolle in, maar onderin moest Tim ook constateren dat ik met mijn 205 sneller ben.

Al met al was het een prachtige dag. Weinig verkeer, lekker kunnen rijden en geen problemen gehad. Komende tijd maar eens zoeken waar het verschil in camber in zit want da’s niet goed. Waarschijnlijk zit het subframe ietwat scheef.