|
Ringverslag 25 juli 2004
Sommige mensen denken echt alles te mogen zoals bijvoorbeeld onderstaande zwitser die zijn auto bijna in de toiletten parkeert. Voor mij is de lol van parkeren op de parkeerplaats met een dergelijke drukte eraf en parkeer meestal achterop het grasveld. Op een gegeven moment stond het hele parkeerterrein muurvast doordat twee rijen met auto's met de neuzen tegenover elkaar stonden. Vooraan stonden de BMW en de Subaru zoals je op de onderste foto's kunt zien. Het duurde bijna een kwartier voordat er weer wat beweging in kwam.
Het weer lachte ons toe dus na een glas Cola moest de 205 er toch maar weer aan geloven. Met Dennis op de passagiersstoel een rustige eerste ronde gedaan waarbij we net voorbij Hatzenbach al een Speedster zagen staan die de vangrail had geraakt…. Even verderop was een werkvak omdat iemand tijdens de VLN-race van zaterdag de vangrail links dermate hard had geraakt dat herstellen op korte termijn onmogelijk ws. De afzetting heeft er de hele dag gestaan en door de max.snelheid van 50 ter plekke was Flugplatz minder spannend dan normaal. De rest van de rond verliep rustig waarbij zo nu en dan een 911 voorbij kwam zeilen. Met name de roze Porsche gaat absurd hard over de baan heen. Omdat het ongeveer 15 minuten duurde om van het grasveld op de parkeerplaats te komen besloot ik er direct een ronde aan vast te plakken. Tempo iets opgevoerd maar uiteraard ruime marges aangehouden. Op Kesselchen kwam mij de blauwe Clio RS met luxemburgse platen voorbij. Met passagier en een motor die nu toevalllig weer eens niet lekker liep bovenin de toeren was er geen houden aan. Hij liep erg rap bij me weg en was vrij snel uit zicht verdwenen.
Net voorbij de Karusell kwamen we achter een 320 Cdi te zitten die het verloop van de baan niet helemaal 100% kende. Desondanks meende hij toch de king of the road te zijn met zijn Mercedes. Hij gaf geen ruimte om mij er voorbij te laten en ik had uiteraard geen zin om risico’s te nemen. We zijn er achter blijven hangen en zaten op de 1e rang om nu eens een keer te zien hoe het niet moet. Zo hard mogelijk gaan zonder dat je de baan echt goed kent. Lijnen rijden deed hij niet echt dus iedere bocht was het afwachten of hij het al dan niet zou halen. Hij liet dikke rubberstrepen achter op het asfalt als de bestuurder of één of ander elektronisch systeem probeerde de auto op de baan te houden. Met meer geluk dan wijsheid bleef de wagen toch op de baan tot aan de finish. De auto weer op het grasveld geparkeerd om een rondje over de parkeerplaats te doen. Het grasveld was veranderd van Speedster-domein in Evo-domein.
Het standaard materiaal in de vorm van tig types Porsches was uiteraard weer aanwezig. Iedere keer weer verbaas ik me erover hoe iedereen het betaald krijgt. Blijkbaar doe ik toch iets fout…. Je mag dan wel niet met slicks de baan op, maar de banden onder onderstaande Porsche waren wel zo ver heen dat het wel heel erg richting slicks gaat. Nu maar hopen dat hij niet door de regen naar huis hoefde.
Voor de slagboom leek het wat rustiger te worden dus besloot ik om nog maar een ronde te doen. Instappen, gordel vast en sleutel omdraaien. Helaas bleef het toen stil… Shit, weer dat kabeltje aan de startmotor los. Normaliter kan ik daar zo bij aan de onderkant, maar omdat de auto in hoog gras stond wilde dat niet. Rens gebeld en de auto even op vlakker terrein geduwd. Helaas bleek het stripje waar je normaal het kabeltje opschuift er niet meer te zijn. Na enig overleg met Rens besloten om kabel te strippen en op een hobby-matige wijze toch aan de startmotor vast te knopen. Elektromonteur Rens was gelukkig aanwezig en in no-time was het kabeltje bevestigd. Rens bedankt hiervoor! Auto van de krik af, starten en een licht gezoem was ons deel. Shit, wel stroom maar geen aanslaande motor. Blijkbaar was de startmotor toch overleden. Gelukkig stond de auto nu op schuin terrein dus aanduwen was een eitje. Zo gezegd zo gedaan en als dank Rens maar direct een ronde over de baan meegenomen. Gelukkig is een Peugeot niet het enige waar wel eens wat stuk aan kan gaan. Koelvloeistofproblemen zorgde er voor dat de rode Viper-taxi niet meer kon rijden.
Het was lekker rustig op de baan en zowel Rens als ik merkte dat ik weer wat meer in het ritme kwam. Aanremmen, insturen etc. het ging allemaal weer zo goed als automatisch. Opvallend was dat er weinig motoren op de baan te vinden waren. In de grindbak bij Aremberg zag ik de Golf van Jochen staan en bij Pflanzgarten lag toch één van de weinige motoren in het grind. Gelukkig was voor zover te zien bij beide ongevallen geen gewonde te betreuren. Op Kesselchen kwam Ruud met zijn Impreza snel dichterbij. Ik ging buitenom de Karussel en hij binnendoor waardoor hij mij kon passeren. Het tegendeel van de spannende verhalen die je op de diverse fora leest (205 16V even snel als een Impreza) werd hier duidelijk bewezen. Bij het acceleren trok Ruud iedere keer een gat. Dat was op geen enkele manier bij te houden met mijn 205. Bij het aanremmen voor de bocht en in de bochten kon ik echter toch weer dichterbij komen. Tot het opkomen van het rechte stuk bleef de afstand tussen ons ongeveer gelijk. Het was big fun om achter zo’n Sub aan te blazen over de baan. Er waren nog meerdere Nederlandse Subaristen, maar geen van allen gingen ze echt op tempo over de baan om over de show-Impreza’s nog maar niet te praten. Het was al half twee dus tijd voor wat eten. De auto tactisch neergezet op het grasveld zodat het daarna weer makkelijk aanduwen zou zijn. Met de Polo TDi van Jan naar Hannes om daar een currywurst te eten. De baan was dicht toen we bij Breidscheid wilden gaan kijken, maar gelukkig duurde dat niet lang. Hieronder een paar foto’s die ik op die lokatie heb genomen.
Rens’overbuurman Jan had een digitale filmcamera bij zich dus besloten Rens en ik om een ronde achter elkaar aan te rijden. Rens moest de 205 alleen aanduwen, maar dat ging gelukkig makkelijk omdat ik hem al schuin had weggezet. Het hele rondje lekker achter Rens aan kunnen sturen. Bij het aanremmen en uitkomen van bochten is de 205 duidelijk sneller dan de 309, maar verder scheelt het niet zo heel veel. Ook het feit dat ik ongeveer het 5-voudige aan rondes heb gedaan ten opzichte van Rens zal wel een rol spelen. Beneden naar Breidscheid vlak achter Rens gekropen om zodoende mooi in één beeld gefilmd te kunnen worden. Het resultaat zul je binnenkort onder het film-deel op deze site kunnen bewonderen. Direct nog een ronde gedaan waarbij Rens mij voorliet omdat hij weet dat ik/mijn auto toch wel wat rapper is. Met een zo goed als lege baan was het een heerlijke ronde. Net voor Aremberg kwam wederom de Luxemburgse Clio naderbij. Dit keer kon ik op Kesselchen echter bij hem blijven doordat mijn motor nu wel lekker doortrok en doordat ik geen passagier had. Dat scheelt dus toch wel veel. Opvallend was dat met name de grip aan de achterzijde in deze tweede ronde met warme banden een stuk minder was dan de ronde daarvoor. Net alsof de achterkant van de auto op kauwgum reed. Hevig zwetend kwam ik uit de wagen om toch nog even uit te rusten. Het was “maar” 25 graden dus ik heb enorm respect voor de 24uurs-rijders die zo lang achter elkaar met nog vele hogere snelheden en temperaturen hun rondes draaien! De cameraploeg verhuisde van Breidscheid naar Brünnchen vernamen we via de gsm dus wij hebben nog snel een ronde gedaan. Het was al aan het einde van de middag en dat was op de baan goed te merken. De baan was zo goed als leeg dus ik heb een heerlijk laatste rondje kunnen doen. Daarna met een hevig piepende 309 naar Brünnchen. Bij controle bleek het ophangrubber van de uitlaat niet helemaal 100% te zitten. Desondanks had men belangstelling genoeg voor zijn auto.
Nog even naar het voorbij razende verkeer staan kijken, maar toen de 4% voorspelde regen uit de lucht kwam zij we toch maar huiswaarts gegaan. Uiteraard een half uur in de file gestaan op de A1, maar uiteindelijk zijn we er toch gekomen.
De 205 heeft zich met uitzondering van de startmotor dus goed gehouden. Rens, Dennis, Jan, Antoinette en de rest van de familie: dank voor jullie hulp bij het duwen en voor de gezelligheid! |
