Ringverslag 21 maart 2004




Eindelijk was het dan zo ver. Na lang wachten konden we weer los op het circuit der circuits. Om wat toertochten voor het weekend in mei met de Gti Club uit te zetten hadden we (Rens, ondergetekende en de twee dames) een huisje geboekt in een vakantie park op een kilometer of 60 van de Ring. Zaterdag was een damesdag met een bezoekje aan Trier. De VLN-einstelfahrten waren weliswaar op de Ring, maar zelf rijden was niet mogelijk dus besloten we om toch maar een keer met de dames mee te gaan.

Zondag was het echter Ring-dag. De start van de F1 even gekeken en rond 9.00u middels een uit te zetten toertocht richting de Ring. Helaas regende het op dat moment en dat was iets waar we al bang voor waren. De voorspelling was met 80% kans op regen ook niet echt lekker. Rond 10.30u begon het echter op te klaren en naarmate we dichter bij de Ring kwamen werd het weer steeds beter. De tocht rijdend kwamen we aan in Adenau en aangezien het al 12.00u was, was het tijd voor een curry-wurst met pommes bij Hannes. Het was erg rustig want we konden de auto zelfs op de parkeerplaats bij het restaurant parkeren. Ik ben niet flauw qua hoeveheelheid eten, maar de grote friet was dit keer dermate groot dat ik hem niet op kreeg. Omdat we toch in Adenau zaten hebben we daar maar meteen wat foto’s gemaakt. Ondertussen een oude Gti-club-bekende (Frans) ook nog even de hand geschud.

Omdat we het weer toch niet helemaal vertrouwden zijn we snel naar boven gereden om daar ons eerste rondje van het jaar te doen. De afgelopen twee jaren heb ik een jaarkaart gehad maar of ik dat dit jaar weer doe is nog niet helemaal zeker. Ik moet alle zaterdagochtenden tegenwoordig werken en op de zondagen zit ik voor minimaal 50% van de tijd vast aan het tennissen van competitie of toernooien. Op zich niet zo erg, maar de vraag is of een jaarkaart nog rendabel is. Vandaag dus maar een 6-rittenkaart gekocht. De lelijke bordjes zoals die er in november vorig jaar nog stonden zijn gelukkig weer van de parkeerplaats verwijderd.

De baan was helemaal droog en dat was toch wel een aangename verrassing na de slechte voorspelling. Het was mijn 1e ronde op het deels nieuw asfalt dus heb ik uiteraard rustig aan gedaan. De nieuwe stukken asfalt bevielen me goed, maar een beetje kantmarkering her en der kan ook geen kwaad. Uit eerdere verslagen maakte ik op dat de baan nog erg stoffig en smerig was. Ik vond dat vandaag wel meevallen, maar wellicht komt het doordat er inmiddels al weer vele auto’s overheen zijn gereden. Op de baan was niemand te zien. Ik ben door niemand ingehaald en heb zelf een busje en een auto ingehaald. Ondanks dat ik al vele rondes op de Ring heb gedaan kon ik wel merken dat wat ritme ontbrak. De rem- en instuurpunten waren niet overal even correct. Op de parkeeplaats trok een witte 911 mijn aandacht. Zelfs het dashboad was op sommige plaatsen wit gemaakt.

Rens had het ook prima naar zijn zin met zijn 306S16. Normaal gesproken rijdt hij met een 309 16V in Ring-trim, maar desondanks vond hij de op de gele Koni’s na standaard 306S16 veel prettiger rijden dan de 309. De 306 ligt een stuk strakker in de bochten en is veel minder beweeglijk bij het remmen dan de 309. Op de parkeerplaats aangekomen Chris en Suzan even de hand geschud maar omdat zij regen zagen aankomen waren ze weer snel onderweg naar een fotostek. Omdat het nog immer droog was hebben we er maar meteen een rondje achteraan geplakt. Net na de slagboom vielen de druppels echter al uit de lucht. Tot Hatzenbach vielen er wat grote druppels, maar daarna was het gelukkig weer droog.

Omdat het geluid van mijn 205 dicht tegen of over de geluidslimiet van de Ring GMBH zit geef ik pas gas na het viaduct en dus was Rens al bijna uit zicht voordat ik op het gas ging staan. Het blok in zijn 306 en mijn 205 is hetzelfde maar het gewicht maakt grote verschillen. Ik kan veel later remmen en trek een stuk sneller weg uit de bochten. Net voor Schwedenkreuz liet hij me dan ook netjes voorbij waarna het gas er weer vol op kon. Een zilverkleurige S60 bleef aardig bij mij rijden. Als ik me niet vergis was het één van onze Duitse Touristenfahrervrienden. In de bochten bleef hij aardig in de buurt, maar op de rechte stukken kwam hij vermogen te kort en werd hij langzaam kleiner in mijn binnenspiegel.

Net na de Karusell kwam de in mijn ogen lelijke Viper-jet voorbij stuiven. Met name de bochtsnelheden en het niet overhellen van de wagen was indrukwekkend. Wat me overigens ook aan de Viper opviel is dat de bijrijders zelfs van een Hans worden voorzien. De rest van het rondje verliep rustig waarbij het leek alsof ik alleen op de baan was. Deze tweede ronde ging qua ritme al weer een stuk beter dan de eerste. Na deze twee rondes was het tijd voor een bak koffie met Rens, Dennis, Jordy en Luuk. Daarna hebben we wat aandacht besteed aan een hobby van Rens: modelauto’s kijken bij het tankstation langs het rechte stuk. De zandvlakte kenden we inmiddels wel qua fotolokatie dus zijn we maar eens bij Pflanzgarten gaan kijken. De pret was van vrij korte duur want het begon toch wel serieus te regenen. De paraplu lag in de auto dus enigszins nat geregend kwamen we bij de auto aan. In rijden op een deels natte baan hadden we niet zo’n zin dus op zoek naar een andere fotolokatie.

Flugplatz leek ons wel wat aangezien je daar onder de bomen ook nog een beetje kunt schuilen mocht het in één keer met bakken uit de lucht komen. Uiteraard diverse Nederlanders op de foto vastgelegd, maar doordat het zo rustig was op de baan blijf je iedere keer dezelfde auto’s zien. Nee, voor leuke foto’s mag het wat mij betreft wat drukker zijn.

 

Nadat we het bij Flugplatz gezien hadden zijn we nog even cross-country wezen spelen met de 306. Uiteindelijk kwamen we uit bij Aremberg. Jammer dat het ook daar zo snel begon te regenen want het was wel een mooie lokatie om foto’s te maken. De M3 op onderstaande foto doet het echter ook wel goed.

 

Zoals je op de foto’s kunt zien regende het echt serieus hard. Een laatste ronde van de dag op een zeiknatte baan leek ons niet zo’n goed plan dus hebben we mijn 205 bij start-finish opgehaald en zijn we na Dick nog even de hand te hebben geschud richting het vakantiepark gegaan. Maandag zijn we via de Ring huiswaarts gereden, maar ook toen was de baan zeiknat. Met alle bagage in de auto hebben we besloten om het er maar niet op te wagen om nog een ronde te doen. Er komen immers nog genoeg dagen dit jaar. Zondag 11 april zal de volgende zijn, gevolgd door de Scuderia-woensdag op 21 april.