Ringverslag 23 t/m 25 mei 2003

 

Eindelijk was het weer zover: het weekend Duitsland van de Peugeot Gti Club was weer aangebroken. De weersvoorspelling was waardeloos: op vrijdag 4% kans op regen, maar zowel zaterdag als zondag zaten boven de 50% qua regenkans. De ervaring leerde echter dat je je hier niet al te veel van aan moet trekken.

Vrijdag

Dat deed ik echter toch en besloot om op de mooie vrijdag toch maar even een bezoekje aan de Ring te brengen. Die droge dag zouden ze me niet meer afnemen. Net voor afslag 33 op de A61 scheidden de wegen van onze clubleden zich. 15 auto’s gingen door naar het vakantiepark en de overige 12 besloten om toch ook maar even naar de Ring te gaan. Het was heerlijk rustig op de parkeerplaats dus het was tijd om de Peugeot weer eens uit te laten op de Ring. Diverse clubleden hadden om een passengerlap gevraagd. René, Wouter en Frank ik hoop dat jullie het naar jullie zin hebben gehad. We rijden veelal met wat oudere auto's dus de kans op mankementen is niet gering. Eerste slachtoffer was Emiel waarbij een bobine van zijn 306S16 het begaf.

In de tweede ronde hadden René en ik de grooste lol aangezien we achter de 911 Turbo van hRinger Daz konden blijven. Uiteraard liep hij op de diverse rechte stukken wel weg, maar we bleven van begin tot het einde vlak bij elkaar. Het blijft altijd gaaf om met een Peugeotje achter zo’n machtig kanon aan te blazen.

Op de parkeerplaats stond weer allerlei exclusief spul. Een Noble zie je niet echt dagelijks in het verkeer in Nederland. Ook een Delta HF Integrale staat nog hoog op mijn verlanglijstje.

Ook de overige twee rondes op vrijdag verliepen zeer voorspoedig. Er was zo goed als geen verkeer op de baan en ook de Peugeot vertoonde geen rare kuren. Rond een uur of zes vonden we het welletjes geweest en was het tijd om het vakantiepark op te zoeken.

Zaterdag

Het was DTM op het F1-circuit dus we waren een beetje bang voor een gekkenhuis in het weekend. Gelukkig bleek dit enorm mee te vallen. Het rustig ontbijten in het vakantiepark had tot gevolg dat we pas rond 11.00u op de Ring waren. Volgend jaar toch maar om 7.00u ontbijten in plaats van 9.00u.

Helaas verliep de eerste ronde van de dag niet helemaal als gepland. In de compressie van Fuchsrohre (lange stuk naar beneden) hield de 205 even in. Vervolgens deed hij het heel even weer prima, maar na Adenauer Forst hield hij het helemaal voor gezien. Al pruttelend kwam de Peugeot zo’n 200 meter na Adenauer Forst aan de rechterkant in het gras tot stilstand. Tja en daar sta je dan. Motorkap open om te kijken of er iets onheilspellends te bespeuren viel. Alles zag er echter normaal uit. Twee minuten later arriveerde Rens met zijn 309 en daarna hebben we een paar minuten zitten filosoferen wat het nu kon zijn. Gelukkig stonden we op een relatief veilige plek waardoor daar de tijd voor was. Wellicht een benzineprobleem. Aangezien de tank vol was kon het uitsluitend iets met de toevoer te maken hebben. Een vuil filter, een defecte pomp? Inmiddels was de streckensicherung ook al gearriveerd. Ik zag me al helemaal staan achterop de afsleepwagen en 170 Euro lichter. Vervolgens blijkt dan op de parking dat er een stekkertje los zit of zo. Gelukkig bleef me dat bespaard aangezien het losmaken van de stekker van de benzinepomp en er een keer opslaan voldoende bleek om hem weer aan de praat te krijgen. Aan de streckensicherung uitgelegd dat het een benzinedrukprobleem was waarop ik het antwoord kreeg dat ik nu nog 500 meter moest rijden en dan in ieder geval tot de uitgang bij Breidscheid kon komen aangezien dat hele stuk bergafwaarts gaat. Humor hebben ze wel die mannen. Voor de zekerheid er toch maar afgegaan bij Breidscheid en samen met Rens de hele boel weer even geïnspecteerd. Alles leek in orde en zo zijn we via de binnenwegen weer terug naar start-finish gereden.

Uiteraard was er weer het nodige mooie op automobiel gebied te bezichtigen. Een nieuwe GT3 en een Modena volledig aangepast voor Ringgebruik vielen daarbij op.

 

Na enkele minuten hoorden we dat clublid Tim met de Clio van zijn zus bij Pflanzgarten in de vangrail hing. Als bestuur hebben Rens en ik de taak maar op ons genomen om even te gaan kijken wat er loos was. Gelukkig kun je er vanaf de buitenzijde van de baan eenvoudig komen zodat we niet over de baan er naartoe hoefden om vervolgens je eigen auto stil te zetten op de baan. De Clio stond strak tegen de vangrail voorbij het huisje aan linkerzijde. Gelukkig was er geen persoonlijk letsel te betreuren.

Gezien de sporen zat Tim na de sprongheuvel veel te ver naar links. Hij heeft vervolgens gecorrigeerd door naar rechts te sturen. Ook daar staat een vangrail dus weer naar links waarna de achterkant omkwam en hij vol met de voorzijde aan de linkerkant in de vangrail dook. Door de impact vloog de Cilo de lucht in en tolde over het gras om zijn as om vervolgens tegen de vangrail tot stilstand te komen. Gezien de schade linksachter, de complete rechterzijde en de voorzijde duidelijk een gevalletje totall-loss.

Enkele minuten na ons arriveerde de streckensicherung die zo goed als mogelijk het overige verkeer waarschuwde voor de stilstaande Clio. Eén marshall ging al zwaaiend met zijn gele vlag onderaan de springheuvel staan. Ondanks dat vonden sommige mensen het nodig om met zo goed als volle vaart voorbij de crashlokatie te rijden. Tim kon geen woord Duits dus we hebben hem zo goed als mogelijk op weg geholpen.

16 meter vangrail a 800 Euro moesten betaald worden. Tim was het niet eens met die 16 meter waarna de uiterst aardige marshall hem de keuze stelde:

  1. eens zijn met die 16 meter en zorgen dat dat betaald wordt
  2. politie wordt erbij gehaald waardoor de baan afgesloten moet worden. Je krijgt dan een boete van de politie voor te hard rijden en je draait naast de vangrailkosten ook op voor de kosten van de baansluiting. Dit laatste komt je op 4.000 Euro per uur te staan.

De keuze was snel gemaakt: het werd 1. De marshall was erg tof. Rens heeft een hele tijd met hem staan kletsen en hij vroeg door de portofoon of de afsleepwagen soms gecrashed was omdat het wel heel lang duurde. Hij moest onderweg echter nog een motor oppikken en dat duurde even. De marshall vertelde tevens dat er nog meer waarschuwingslichten geplaatst worden en dat al deze lichten middels de GSM aangestuurd worden.

Nadat Tim’s Clio opgeladen was, was het inmiddels 14.30u en tijd voor een currywurst bij Hannes. 15.30u en pas 1 ronde gereden ….. Dat schoot niet echt op. In de tweede ronde van de dag zag ik Jan-Willem met zijn Nederlandse  911 aan de achterzijde van de grintbak bij Aremberg staan. Bij het aanremmen vanaf Schwedenkreuz waren zijn remmen voor een groot deel in 1 keer pleite. Er resteerde nog maar 30 - 40% van de remkracht. De bocht halen was geen optie dus dan maar het grind in. Gelukkig bleef de schade beperkt tot een lichte aanraking met de vangrail met de linkerachterzijde van de Porsche. De oorzaak van het achterwege blijven van de remdruk is nog immer onduidelijk.

Ondanks de vele waarschuwingen presteerde een clublid het om met zijn 106 bij Adenauer Forst binnendoor te steken bij een M5. De bocht niet kennende resulteerde dit in een wel heel erg narrow escape. Beide auto’s gingen al blokkerend rechtdoor richting de kerbs. Gelukkig raakte ze elkaar net niet. Om mijn schokdempers wat te sparen, neem ik de Karusell veelal buitenom maar in mijn derde ronde van de dag week ik daar van af. Midden in de Karusell hield de 205 weer even in. Gelukkig bleef het daarbij en kon ik mijn ronde gewoon vervolgen.

Foto’s maken bij Flugplatz was ons vorige keer goed bevallen en dus hebben we dat vandaag ook maar weer gedaan. Helaas vonden twee motorrijders het nodig om tegen elkaar aan te rijden wat een baansluiting tot gevolg had. Om 18.00u zouden we gezamenlijk vanaf de zandvlakte richting het vakantiepark vertrekken maar om 17.40 ging de baan pas weer open. De fotopret bij Flugplatz bleef dus beperkt.

De GT3 met geblokt dak op bovenstaande foto heeft de zondag helaas niet overleefd. Een frontale aanrijding met de vangrail maakte een einde aan de pret. Op de terugweg naar het vakantiepark zag ik een kilometer voor mij een vrij grote rookwolk zich voortbewegen. Het bleek de 205 CTi van Bas te zijn die de nodige olie verloor. Eenmaal bij de afrit bleek er toch een liter of vier uit te zijn. Waarschijnlijk was een krukaskeerring de boosdoener. Uiteindelijk heeft Bas op zondagavond zijn CTi met de auto-ambulance opgehaald en naar Nederland vervoerd.

Zaterdagavond in het restaurant onder het genot van een biertje op het vakantiepark met 80 man de filmpjes van die dag bekeken. Was weer een topavond en een lekkere opwarmer voor zondag. Het was echter 2.00u voordat ik onder de lakens lag dus dat vroege ontbijt van zondag schoot er ook bij in.

Zondag

Wederom waren we pas rond 11.30u op de Ring. Heinz in zijn 911 RS nog even gedag gezegd en gemeld dat we met zo’n 80 man hier waren en dat er wel een paar een rondje met hem mee wilden rijden. Zaterdag waren het Fuchsrohre en de Karusell waar mijn 205 in hield, nu begon het al in de snelle rechter knik in de sectie Hatzenbach. De oorzaak was nog immer niet duidelijk, maar gelukkig bleef inhouden me de rest van de ronde bespaard.

Rens had inmiddels zijn 309 in race-trim aardig onder de knie dus was het tijd om twee rondes achter elkaar aan te rijden. Ronde 1 reed Rens in het begin ver voorop maar halverwege liet hij mij voorbij waarna hij goed in de buurt bleef. Na Bergwerk krijg je het lange rechte stuk omhoog en wat zie ik daar? Een blauwe 309 die langzaam maar zeker nadert in mijn spiegel. Mijn 2.0 S16-blok zou evenals het 1.9 16V blok van Rens rond de 160 PK moeten leveren en mijn 205 is standaard zo’n 80 kg lichter dan de 309 dus ik snapte er weinig van. Achteraf bleek dat hij echt in moest houden omdat hij anders tegen mij aan zou rijden. Vreemd…. Verder was het een heerlijk rondje.

Omdat de dames bij Breidscheid stonden te kijken, hebben we vervolgens een half rondje met de 205 gedaan. Ik ging iets te enthousiast over de brug bij Breidscheid waardoor ik vol in de ankers moest om de uitrit nog te halen. Rokende remmen waren het gevolg. Voordat we nog een gezamenlijk rondje deden nog een paar actiefoto's bij Breidscheid geknipt.

 

De ronde daarna waren de rollen omgedraaid: Rens voorop met de 309 en ik er achteraan met de 205. Het verschil is niet groot, maar met name bij het aanremmen van de bochten en de eerste meters na het uitkomen van de bocht lijkt de 205 de 309 met grote stappen te naderen. Wat is het toch jammer dat filmen verboden is want het is echt prachtig om die 309 van links naar rechts te zien schuiven. Toen kwam daar Bergwerk en wederom het rechte stuk omhoog… En jawel, ik moest inhouden voor Rens om te voorkomen dat ik tegen hem aan zou rijden. Zou de slipstream de oorzaak zijn? Ik kon het niet uitproberen want toen ik er naast wou gaan rijden arriveeerden we in de snelle linkerknik waar een motorrijder heftig stond te zwaaien. Een Nederlandse motorrijder was gezien de lengte van het spoor hard onderuit gegaan, maar zat gelukkig naast zijn motor tegen de vangrail.

Ondanks dat ik het idee had dat er niet veel clubleden op de baan waren, heeft Chris er toch een aantal op de foto gezet. De foto's zijn gemaakt bij de Karusell. Chris bedankt voor je foto's!

De groene 206 Roland Garros was van een niet-clublid (Laurens) die gaat emigreren naar Amerika. Zondag was zijn afscheidsdag en aangezien het zijn 400e ronde Ring was, had hij het nummer 400 op zijn auto geplakt. De onderste 106 is van de fotograaf Chris.

Uiteraard had dit wederom een baansluiting tot gevolg. Inmiddels was het weer tijd om af te reizen naar het vakantiepark. Ook op deze terugreis en de reis naar Nederland op maandag hield de 205 af en toe nog in. Komende tijd maar eens de benzinepomp en het benzinefilter vervangen om te kijken of dit het probleem definitief uit de wereld te helpt.

Op parkeerplaats bij Venray werd het weekend op auto-waardige wijze afgesloten met een paar klassiekers waaronder een Exaclibur en een Ford Thunderbird.