Ringverslag 10 juni 2002

Omdat het in de weekenden vaak een gekkenhuis is op de Nordschleife van de Nürburgring had ik me voorgenomen om weer een keer op een doordeweekse dag naar de Ring te gaan. Na bestudering van de openingstijden op www.nuerburgring.de had ik maandag 10 juni als dag uitgekozen. De baan zou van 12.15 tot 19.30u geopend zijn. Om 10.30u in mijn auto gestapt een aangezien ik in het zuiden des lands woon was ik exact om 12.15u op lokatie. Ik was er nog geen minuut of door de speakers op de parkeerplaats schalde het bericht dat de baan per direct op ging. Yes, het feest kon weer beginnen!

Wat een verademing zo’n maandag! Ruimte genoeg op beide parkeerplaatsen, geen families met honden in de auto en ski-boxen op het dak op de baan. Ondanks de slechte weersvoorspellingen was het de hele dag droog. Klein nadeel was dat er gedurende dag zo nu en dan op diverse plaatsen langs de baan werd gewerkt. De overlast hiervan was echter verwaarloosbaar in vergelijking tot de grote kans op baansluitingen in het weekend. Zo ver ik die dag heb kunnen zien is er slechts één ongeluk gebeurd. Een motorrijder reed rechtdoor bij Adenauer Forst en gleed uit op het gras.

Om mijn banden niet helemaal tot snot te rijden, heb ik me beperkt tot zo’n 12 rondjes over de hele dag. Zo’n 8 daarvan heb ik gefilmd met de camera incl. zuignap aan het raam. ’s Avonds terugkijkend is het onvoorstelbaar hoe mooi strak het beeld is ondanks het gestuiter van mijn auto. Rondetijden meten doe ik niet op de Ring, maar achteraf is dat met een video-opname eenvoudig te doen. Dankzij de droge baan en weinig verkeer kwam ik tot een verbazingwekkend snelle 9”05.

Hoogtepunt voor mij was echter een passengerlap in de GT3 van Anders Johnson. Deze Zweed komt vier keer per jaar uit het noorden van Zweden (15 uur rijden) om zich te vermaken met zijn 911 op de Ring. Inmiddels heeft hij zo’n 400 rondjes Ring gedaan en heeft hij een keer of 7 de Scuderia-cursus op de Ring gevolgd dus hij weet de weg daar wel te vinden. Zijn GT3 staat in de buurt van de Ring gestald en wordt dus vier keer per jaar uitgelaten. Het is een gele GT3 in Club-sport uitvoering (dus met kooi), op street-legal-race-banden, een ietwat aangepaste bak (iets korter) en met het kenteken GT3. Die plaat kostte hem wel 700 euro, maar dat had hij er graag voor over.

Twee weekenden daarvoor zat ik nog naast Heinz in zijn blauwe Carrera RS en dacht toen dat dat toch wel zo’n beetje het toppunt was. Ik wist wel dat een GT3 nog gaver en sneller zou zijn, maar dat het verschil zo groot zou zijn had ik niet verwacht. De acceleratie met die 360 PK is onvoorstelbaar. Merkte je in de Carrera RS nog wel eens dat je vermogen te kort kwam, in de GT3 resulteerde iedere aanraking met het gaspedaal in een grote sprong voorwaarts. Je zou er bijna rugppijn van krijgen, zo hard is de schop in je rug na het opkomen van de koppeling. De grip met de street-legal-race-banden is fenomenaal. Het verschil met het standaard rubber is erg groot. We reden zo’n kwart rondje achter een zwarte GT3. In de bochten zag je die GT3 heel veel glijden, terwijl “onze” GT3 gewoon strak in de bocht bleef liggen. Het indrukwekkenste vond ik echter de remmen. Ik weet niet waar het mee te vergelijken, maar het lijkt alsof je tegen een muur aan rijdt iedere keer dat er geremd wordt. Gelukkig heb je gordels om anders klap je echt met je helm tegen de voorruit. Verbazingwekkend dat een auto zo hard kan remmen. Je zou echt haast denken dat de boel direct moet blokkeren. Het tegendeel was echter waar.

Voor mij was gister 1 van de betere Ring-dagen ooit, mede door het rondje GT3. Krijg je ooit de kans om een rondje mee te rijden in zo’n race-monster grijp hem dan met beide handen aan!